Zsoltárok 80
1 A karmesternek. Liliomok szerint. Tanuság Ászáftól. Zsoltár. Izraél pásztora, figyelj, aki mint juhokat vezeted Józsefet, kérubok fölött trónoló, tündökölj fel!
Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm świadectwa Asafowi. O Pasterzu Izraelski! posłuchaj, który prowadzisz Józefa jako stado owiec; który siedzisz na Cherubinach, rozjaśnij się.
2 Efraim, Benjamin és Menasse előtt serkentsd fel hatalmadat és jer segitségül nekünk!
Wzbudź moc swoję przed Efraimem, i Benjaminem, i Manasesem, a przybądź na wybawienie nasze.
3 Isten, állíts helyre minket, s világíttasd arczodat, hogy megsegíttessünk!
O Boże! przywróć nas, a rozjaśnij nad nami oblicze twoje, a będziemy zbawieni.
4 Örökkévaló, Isten, seregek ura, meddig füstöl haragod néped imádsága mellett?
Panie, Boże zastępów! dokądże się będziesz gniewał na modlitwę ludu swego?
5 Adtál enniök könnyet kenyérül, itattad őket könnyekkel mércze számra.
Nakarmiłeś ich chlebem płaczu, i napoiłeś ich łzami miarą wielką.
6 Viszállyá tettél minket szomszédainknak, s ellenségeink gúnyolódnak.
Wystawiłeś nas na zwadę sąsiadom naszym; a nieprzyjaciołom naszym, aby sobie z nas śmiech stroili.
7 Isten, seregek ura, állíts helyre minket s világíttasd arczodat, hogy megsegíttessünk!
O Boże zastępów; przywróć nas, a rozjaśnij nad nami oblicze twoje, a będziemy zbawieni.
8 Szőlőtőt szakítottál ki Egyiptomból, elűztél nemzeteket és azt elültetted.
Tyś macicę winną z Egiptu przeniósł; wyrzuciłeś pogan, a wsadziłeś ją.
9 Helyet készítettél előtte, meggyökereztette gyökereit és megtöltötte az országot.
Uprzątnąłeś dla niej, i sprawiłeś, że się rozkorzeniła i napełniła ziemię.
10 Hegyek boríttattak be árnyékától s ágai akár Isten czédrusai.
Okryte są góry cieniem jej, a gałęzie jej jako najwyższe cedry.
11 Tengerig eresztette indáit s a folyamig hajtásait.
Rozpuściła latorośle swe aż do morza, i aż do rzeki gałązki swe.
12 Miért törted át kerítéseit úgy, hogy leszedik mind az útonjárók;
Przeczżeś tedy rozwalił płot winnicy, tak, że ją szarpają wszyscy, którzy mimo drogą idą?
13 lerágja vadkan az erdőből, s mi a mezőn sürög, lelegeli?
Zniszczył ją wieprz dziki, a zwierz polny spasł ją.
14 Isten, seregek ura, fordulj, kérlek, tekints le az égből és lásd és gondolj rá erre a szőlőtőre,
O Boże zastępów! nawróć się proszę, spojrzyj z nieba, i obacz, a nawiedź tę winną macicę;
15 s oltalmazd azt, amit jobbod ültetett, s a csemetét, melyet erőssé neveltél magadnak.
Tę winnicę, którą szczepiła prawica twoja, i latorosłki, któreś sobie zmocnił.
16 Meg van égetve tűztől, le van vagdalva; arczod dorgálásától vesszenek el!
Spalona jest ogniem, i wyrąbana; ginie od zapalczywości oblicza twego.
17 Legyen kezed jobbodnak embere fölött, az emberfia fölött, kit erőssé neveltél magadnak.
Niech będzie ręka twoja nad mężem prawicy twojej, nad synem człowieczym, któregoś sobie zmocnił.
18 S mi nem térünk el tőled, éltess minket, hogy nevedet szólítsuk.
A nie odstąpimy od ciebie; zachowaj nas przy żywocie, a imienia twego wzywać będziemy.
19 Örökkévaló, Isten, seregek ura, állíts helyre minket, világíttasd arczodat, hogy megsegíttessünk!
O Panie, Boże zastępów! nawróćże nas zasię; rozjaśnij nad nami oblicze twoje, a będziemy zbawieni.
