< Zsoltárok 8 >
1 A karmesternek, a Gittítre. Zsoltár Dávidtól. Örökkévaló, mi Urunk, mily hatalmas a neved az Egész földön, a ki fenségedet tetted az egekre!
Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt psalm Dawidowy. Panie, Panie nasz! jakoż zacne jest imię twoje po wszystkiej ziemi! któryś wyniósł chwałę twoję nad niebiosa.
2 Kisdedek és csecsemők szájából alapítottál hatalmat, elleneid miatt, hogy elnémíts ellenséget és boszúvágyót.
Z ust niemowlątek i ssących ugruntowałeś moc twą dla nieprzyjaciół twoich, abyś wyniszczył nieprzyjaciela i tego, który się mści.
3 Midőn látom egeidet, újjaid művét, holdat és csillagokat, melyeket megszilárdítottál -:
Gdy się przypatruję niebiosom twoim, dziełu palców twoich, miesiącowi i gwiazdom, któreś wystawił,
4 mi a halandó, hogy megemlékszel róla, és az ember fia, hogy gondolsz reá?
Tedy mówię: Cóż jest człowiek, iż nań pamiętasz? albo Syn człowieczy, iż go nawiedzasz?
5 Kevéssel tetted csekélyebbé Istennél, dicsőséggel és díszszel koronáztad;
Albowiem mało mniejszym uczyniłeś go od Aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go.
6 uralkodóvá tetted kezed művein, mindet lábai alá helyezted:
Dałeś mu opanować sprawy rąk twoich, wszystkoś poddał pod nogi jego.
7 juhokat és ökröket mindmegannyit, s a mező állatait is,
Owce i woły wszystkie, nadto i zwierzęta polne.
8 az ég madarát, s a tenger halait – átkel ő tengerek ösvényein.
Ptastwo niebieskie, i ryby morskie, i cokolwiek chodzi po ścieszkach morskich.
9 Örökkévaló, mi Urunk, mily hatalmas a te neved az egész földön!
Panie, Panie nasz! jako zacne jest imię twoje po wsystkiej ziemi!