Zsoltárok 77

1 a karmesternek. Jedútún számára. Ászáftól. Zsoltár. Hangommal az Istenhez hadd kiáltok, hangommal az Istenhez, és ő figyel reám.

Przewodnikowi chóru dla Jedutuna. Psalm Asafa. [Wzniosłem] swój głos do Boga i zawołałem; [wzniosłem] swój głos do Boga i mnie wysłuchał.

2 Szorultságom napján az Urat kerestem; kezem éjjel kinyújtva van s nem dermed meg, vonakodott lelkem megvigasztalódni.

W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.

3 Istenre ha emlékezem, sóhajtanom kell; ha gondolkodom, elborul lelkem. Széla.

Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. (Sela)

4 Tartod szemem őrzőit, nyugtalankodom s nem beszélhetek.

Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem [tak] zaniepokojony, że nie potrafię mówić.

5 Elgondolom a hajdankor napjait, az ősidőknek éveit.

Rozpamiętuję dni przeszłe [i] dawne lata.

6 Ha emlékezem éjjel hárfajátékomra, gondolkodnom kell szívemben és fürkész lelkem:

Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:

7 Örökre elvet-e az Úr és nem fog már többé kedvelni?

Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?

8 Megszünt-e kegyelme mindenkorra, elfogyott-e az igéret nemzedékre meg nemzedékre?

Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?

9 Elfelejtett-e könyörülni Isten, avagy haragban elzárta-e irgalmát? Széla.

Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? (Sela)

10 Azt mondtam: az a szenvedésem, hogy megváltozott a legfelsőnek jobbja.

I powiedziałem: To jest moja niemoc; [jednak będę wspominał] lata prawicy Najwyższego.

11 Emlékezem Jáh cselekedeteire, midőn emlékezem hajdankori csodádról;

Będę wspominał dzieła PANA, będę wspominał twoje dawne cuda.

12 elmélkedem minden tettedről és cselekményeiden elgondolkodom.

Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.

13 Isten, szentségben van az utad; ki oly nagy isten, mint az Isten?

Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak [nasz] Bóg?

14 Te vagy az Isten, ki csodát mível, tudattad a népek közt erődet.

Ty [jesteś] Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.

15 Megváltottad karoddal népedet, Jákób és József fiait. Széla.

Odkupiłeś [swoim] ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. (Sela)

16 Láttak téged a vizek, oh Isten, láttak a vizek, megremegtek, meg is reszkettek a mélységek.

Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody [i] ulękły się, poruszyły się głębiny.

17 Vizet ömlesztettek a felhők, dörejt hallattak a fellegek, nyilaid is szerte jártak;

Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.

18 hallik dörgésed a forgatagban, megvilágították villámok a világot, megreszketett és megrendült a föld.

Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.

19 Tengeren át volt utad és ösvényed nagy vizeken, és nyomdokaid nem voltak fölismerhetők.

Twoja droga [wiodła] przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.

20 Vezetted népedet, mint juhokat, Mózes és Áron által.

Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.