Zsoltárok 69

1 A karmesternek. Liliomok szerint. Dávidtól. Segíts engem Isten, mert lélekig hatoltak a vizek.

Iligtas mo ako, Oh Dios; sapagka't ang tubig ay tumabon sa aking kaluluwa.

2 Belesülyedtem a mélység iszapjába, s nincs megállhatás; bejutottam vizek mélyeibe és áradat sodort el engem.

Ako'y lumulubog sa malalim na burak na walang tayuan: ako'y lumulubog sa malalim na tubig, na tinatabunan ako ng agos.

3 Elfáradtam kiáltásomban, kihevült a torkom, elepedtek szemeim, várván Istenemre.

Ako'y hapo sa aking daing; ang lalamunan ko'y tuyo: ang mga mata ko'y nangangalumata habang hinihintay ko ang aking Dios.

4 Többen vannak fejem haj szálainál, kik ok nélkül gyülölöim, számosak a megsemmisítőim, kik hazugul ellenségeim; a mit el nem raboltam, azt kell megtérítenem.

Silang nangagtatanim sa akin ng walang anomang kadahilanan ay higit kay sa mga buhok ng aking ulo: silang ibig maghiwalay sa akin, na mga kaaway kong may kamalian, ay mga makapangyarihan: akin ngang isinauli ang hindi ko kinuha.

5 Isten, te ismered oktalanságomat, és bűneim előtted nincsenek eltitkolva.

Oh Dios, kilala mo ang kamangmangan ko; at ang mga kasalanan ko'y hindi lihim sa iyo.

6 Ne szégyenűljenek meg általam a téged remélők, Uram, Örökkévaló, seregek ura; ne piruljanak el általam a téged keresők, Izraél Istene.

Huwag mangapahiya dahil sa akin ang nangaghihintay sa iyo, Oh Panginoong Dios ng mga hukbo: huwag mangalagay sa kasiraang puri dahil sa akin ang nagsisihanap sa iyo, Oh Dios ng Israel.

7 Mert éretted viseltem gyalázatot, boritotta szégyen arczomat;

Sapagka't dahil sa iyo ay nagdala ako ng kadustaan; kahihiyan ay tumakip sa aking mukha.

8 elidegenítve lettem testvéreimnek, isméretlenné anyám fiainak.

Ako'y naging iba sa aking mga kapatid, at taga ibang lupa sa mga anak ng aking ina.

9 Mert a házadért való buzgólkodás megemésztett engem, és gyalázóid gyalázásai én reám estek.

Sapagka't napuspos ako ng sikap sa iyong bahay; at ang mga pagduwahagi nila na nagsisiduwahagi sa iyo ay nangahulog sa akin.

10 Bőjtben sírtam lelkemből, gyalázássá lett nekem;

Pag umiiyak ako at pinarurusahan ko ng pagaayuno ang aking kaluluwa, yao'y pagkaduwahagi sa akin.

11 öltözetemmé zsákot tettem: lettem nekik példabeszéddé.

Nang magsuot ako ng kayong magaspang, ay naging kawikaan ako sa kanila.

12 Szólnak rólam a kapuban ülők és a borivóknak danái.

Pinag-uusapan ako nilang nangauupo sa pintuang-bayan; at ako ang awit ng mga lango.

13 De én – hozzád van az imádságom, Örökkévaló, a kegy idején; Isten, nagy szeretetedben hallgass meg engem üdvöd igazságával.

Nguni't tungkol sa akin, ang dalangin ko'y sa iyo, Oh Panginoon, sa isang kalugodlugod na panahon: Oh Dios, sa karamihan ng iyong kagandahang-loob,

14 Ments ki engem a sárból, s ne engedj elsülyednem; hadd menekülök meg gyűlölőimtől s vizek mélyeiből.

Iligtas mo ako sa burak, at huwag mo akong ilubog: maligtas ako sa kanila na nangagtatanim sa akin, at sa malalim na tubig.

15 Ne sodorjon el a viz áradata s ne nyeljen el a mélység, s ne zárja rám száját a verem.

Huwag akong tangayin ng baha, ni lamunin man ako ng kalaliman: at huwag takpan ng hukay ang kaniyang bunganga sa akin.

16 Hallgass meg, Örökkévaló, mert jó a szereteted, nagy irgalmad szerint fordulj hozzám.

Sagutin mo ako, Oh Panginoon; sapagka't ang iyong kagandahang-loob ay mabuti: ayon sa karamihan ng iyong mga malumanay na kaawaan ay bumalik ka sa akin.

17 S ne rejtsd el arczodat szolgádtól; mert megszorultam, gyorsan hallgass meg.

At huwag mong ikubli ang iyong mukha sa iyong lingkod; sapagka't ako'y nasa kahirapan; sagutin mo akong madali.

18 Közeledj lelkemhez, váltsd meg azt, ellenségeim okából válts ki engem.

Lumapit ka sa aking kaluluwa, at tubusin mo: Iligtas mo ako dahil sa aking mga kaaway.

19 Te ismered gyalázatomat, szégyenemet és pirulásomat; előtted vannak mind a szorongatóim.

Talastas mo ang aking kadustaan, at ang aking kahihiyan, at ang aking kasiraang puri: ang aking mga kaaway, ay pawang nangasa harap mo.

20 Gyalázat törte meg szívemet és sínylődtem; reméltem megszánást, de nincs, vigasztalókat, de nem találtam.

Kaduwahagihan ay sumira ng aking puso; at ako'y lipos ng kabigatan ng loob: at ako'y naghintay na may maawa sa akin, nguni't wala; at mga mangaaliw, nguni't wala akong masumpungan.

21 Étkemül adtak mérget és szomjamra itattak velem eczetet.

Binigyan naman nila ako ng pagkaing mapait; at sa aking kauhawan ay binigyan nila ako ng suka na mainom.

22 Legyen asztaluk előttük tőrré és a bátorságosaknak csapdává.

Maging lalang sa harap nila ang kanilang dulang; at maging isang silo kung sila'y nasa kapayapaan.

23 Sötétűljenek el szemeik, hogy ne lássanak, és derekukat mindig tántorogtasd meg.

Manglabo ang kanilang mga mata, na sila'y huwag makakita; at papanginigin mong palagi ang kanilang mga balakang.

24 Öntsd ki rájuk haragvásodat, és föllobbant haragod érje utól őket.

Ibugso mo ang iyong galit sa kanila, at datnan (sila) ng kabangisan ng iyong galit.

25 Legyen tanyájuk elpusztult, sátraikban ne legyen lakó.

Magiba ang tahanan nila; walang tumahan sa kanilang mga tolda.

26 Mert a kiket te megvertél, üldözték, és megöltjeid fájdalmáról beszélnek.

Sapagka't kanilang hinabol siya na iyong sinaktan, at sinaysay nila ang damdam niyaong iyong sinugatan.

27 Tégy bűnt a bűnükre s ne jussanak be igazságodba.

At dagdagan mo ng kasamaan ang kanilang kasamaan: at huwag silang masok sa iyong katuwiran.

28 Törültessenek ki az élők könyvéből és igazakkal együtt be ne irassanak.

Mapawi (sila) sa aklat ng buhay, at huwag masulat na kasama ng matuwid.

29 Én pedig szegény és szenvedő vagyok; segítséged, oh Isten, ótalmazzon engem.

Nguni't ako'y dukha at mapanglaw: sa pamamagitan ng pagliligtas mo, Oh Dios, ay iahon mo nawa ako.

30 Hadd dicsérem Isten nevét énekkel és nagynak mondom őt hálaszóval,

Aking pupurihin ng awit ang pangalan ng Dios, at dadakilain ko siya ng pasalamat.

31 az jobban tetszik az Örökkévalónak ökörnél, szarvas-patás tuloknál.

At kalulugdan ng Panginoon na higit kay sa isang baka, o sa toro na may mga sungay at mga paa.

32 Látták az alázatosak, örülnek; Istent keresők ti, éledjen föl szívetek!

Nakita ng mga maamo, at nangatuwa: mabuhay ang puso, ninyong nagsisihanap sa Dios.

33 Mert hallgat a szűkölködőkre az Örökkévaló, s az ő foglyait nem vetette meg.

Sapagka't dinidinig ng Panginoon ang mapagkailangan, at hindi hinahamak ang kaniyang mga bilanggo.

34 Dicsérjék őt ég és föld, tengerek s mind a mi mozog bennök:

Purihin siya ng langit at lupa, ng mga dagat, at ng bawa't bagay na gumagalaw roon.

35 mert Isten megsegíti Cziónt s fölépíti Jehúda városait, hogy lakjanak ott. és birtokba vegyél;

Sapagka't ililigtas ng Dios ang Sion, at itatayo ang mga bayan ng Juda; at sila'y magsisitahan doon, at tatangkilikin nila na pinakaari.

36 és szolgáinak magzata örökli azt, a kik nevét szeretik, lakoznak benne.

Mamanahin naman ng binhi ng kaniyang mga lingkod; at silang nagsisiibig ng kaniyang pangalan ay magsisitahan doon.