Zsoltárok 66

1 A karmesternek. Ének. Zsoltár. Riadozzatok Istennek mind a földön levők;

Mag-ingay sa galak para sa Diyos, lahat ng nilalang;

2 zengjétek neve tiszteletét, adjatok tiszteletet, dicsérő dalával,

Awitin ang kaluwalhatian ng kaniyang pangalan; gawing maluwalhati ang kaniyang kapurihan.

3 mondjátok Istennek: Mi félelmetes a te műved, nagy erőd miatt hízelegnek neked ellenségeid.

Sabihin mo sa Diyos, “Nakakikilabot ang iyong mga gawa! Sa pamamagitan ng kadakilaan ng iyong kapangyarihan, magpapasakop sa iyo ang iyong mga kaaway.

4 Mind a földön levők leborúlnak előtted és zengenek neked, zengik nevedet. Széla.

Sasamba at aawit sa iyo ang lahat ng nasa lupa; aawit (sila) sa iyong pangalan.” (Selah)

5 Jertek és lássátok az Isten cselekvéseit, tettben félelmetes ő az ember fiai fölött.

Halika at tingnan ang mga gawa ng Diyos; kinatatakutan siya sa kaniyang mga ginagawa sa mga anak ng mga tao.

6 Szárazra változtatta a tengert, a folyamon lábbal keltek át; ott örülhetünk benne.

Ginawa niyang tuyong lupa ang dagat; tumawid (sila) sa ilog nang naglalakad; nagalak kami sa kaniya roon.

7 Hatalmában örökké uralkodik, szemei kémlelik a nemzeteket: a pártütők ne emelkedjenek föl. Széla.

Namumuno siya magpakailanman sa pamamagitan ng kaniyang kapangyarihan; pinagmamasdan ng kaniyang mga mata ang mga bansa; huwag hayaang itaas ng mga suwail ang kanilang mga sarili. (Selah)

8 Áldjátok, népek, Istenünket és hallassátok dicséretének hangját:

Purihin ang Diyos, kayong mga tao, hayaang marinig ang tinig ng kaniyang kapurihan.

9 a ki életet engedett lelkünknek és tántorodásnak nem adta át lábunkat.

Iniingatan niya tayo sa mga nabubuhay, at hindi pinapahintulutang madulas ang ating mga paa.

10 Mert megvizsgáltál minket, Isten, megolvasztottál, a mint ezüstöt olvasztanak.

Dahil ikaw, O Diyos, ang sumubok sa amin; sinubok mo kami gaya ng pilak.

11 Hálóba juttattál minket, szorítót tettél derekunkra;

Dinala mo kami sa isang lambat; nilagyan mo kami ng matinding pabigat sa aming mga balakang.

12 nyargalni engedtél embert fejünkön, tűzbe meg vízbe kerültünk, de kijuttattál minket bőségre.

Pinasakay mo ang mga tao sa aming mga ulo; dumaan kami sa apoy at tubig; pero inilabas mo kami sa malawak na lugar.

13 Bemegyek majd házadba égő áldozatokkal, megfizetem neked fogadalmaimat;

Pupunta ako sa iyong tahanan na may mga sinunog na handog; tutuparin ko ang aking mga panata

14 a melyekre ajkaím megnyíltak és kimondta azájam szorultomban.

na ipinangako ng aking labi at sinabi ng aking bibig nang ako ay nasa kahirapan.

15 Égő áldozatokul kövér barmokat hozok neked, kosoknak füstölő áldozatával, elkészítek tulkokat bakokkal. Széla.

Magsusunog ako ng taba ng mga hayop bilang handog na may mabangong samyo ng mga tupa; mag-aalay ako ng mga toro at kambing. (Selah)

16 Jertek, halljátok, hadd beszélem el, ti istenfélők mind, a mit tett lelkemnek.

Halika at makinig, lahat kayo na may takot sa Diyos, at ipahahayag ko kung ano ang ginawa niya para sa aking kaluluwa.

17 Hozzája kiáltottam föl szájammal, hogy magasztaltassék nyelvemen.

Nananawagan ako sa kaniya gamit ang aking bibig, at pinuri siya ng aking dila.

18 Jogtalanságot ha láttam szívemben, ne hallja meg az Úr!

Kung alam kong may kasalanan sa aking puso, hindi makikinig ang Diyos sa akin.

19 Ámde meghallotta az Isten, figyelt imádságom hangjára.

Pero tunay ngang nakinig ang Diyos; binigyan niya ng pansin ang tinig ng aking panalangin.

20 Áldva legyen az Isten, a ki nem távolította el imádságomat, sem az ő kegyelmét tőlem.

Purihin ang Diyos, na hindi itinakwil ang aking panalangin o kaniyang katapatan sa tipan mula sa akin.