Zsoltárok 66
1 A karmesternek. Ének. Zsoltár. Riadozzatok Istennek mind a földön levők;
Przedniejszemu śpiewakowi pieśń psalmu.
2 zengjétek neve tiszteletét, adjatok tiszteletet, dicsérő dalával,
Wykrzykuj Bogu wszystka ziemo! Śpiewajcież psalmy na chwałę imienia jego, ogłaszajcie sławę i chwałę jego.
3 mondjátok Istennek: Mi félelmetes a te műved, nagy erőd miatt hízelegnek neked ellenségeid.
Rzeczcież Bogu: Jakoś straszny w sprawach twoich! Dla wielkości mocy twojej obłudnieć się podadzą nieprzyjaciele twoi.
4 Mind a földön levők leborúlnak előtted és zengenek neked, zengik nevedet. Széla.
Wszystkać się ziemia kłaniać, i śpiewać ci będzie; psalm śpiewać będzie imieniowi twemu. (Sela)
5 Jertek és lássátok az Isten cselekvéseit, tettben félelmetes ő az ember fiai fölött.
Pójdźcież, a oglądajcie sprawy Boże; straszny jest w sprawach swoich przy synach ludzkich.
6 Szárazra változtatta a tengert, a folyamon lábbal keltek át; ott örülhetünk benne.
Obrócił morze w ziemię suchą; rzekę przeszli suchą nogą; tameśmyć się weselili w nim.
7 Hatalmában örökké uralkodik, szemei kémlelik a nemzeteket: a pártütők ne emelkedjenek föl. Széla.
Panuje w mocy swej na wieki; oczy jego patrzą na narody, odporni nie wywyższą się. (Sela)
8 Áldjátok, népek, Istenünket és hallassátok dicséretének hangját:
Błogosławcież narody Boga naszego, i ogłaszajcie głos chwały jego.
9 a ki életet engedett lelkünknek és tántorodásnak nem adta át lábunkat.
Zachował przy zdrowiu duszę naszę, a nie dał się powinąć nodze naszej.
10 Mert megvizsgáltál minket, Isten, megolvasztottál, a mint ezüstöt olvasztanak.
Albowiemeś nas doświadczył, o Boże! wypławiłeś nas ogniem, tak jako srebro pławione bywa.
11 Hálóba juttattál minket, szorítót tettél derekunkra;
Nagnałeś nas był w sieć, a ścisnąłeś uciskiem biodra nasze.
12 nyargalni engedtél embert fejünkön, tűzbe meg vízbe kerültünk, de kijuttattál minket bőségre.
Wsadziłeś człowieka na głowę naszę; weszliśmy byli w ogień i w wodę, wszakżeś nas wywiódł na ochłodę.
13 Bemegyek majd házadba égő áldozatokkal, megfizetem neked fogadalmaimat;
Przetoż wnijdę do domu twego z całopaleniem, a oddam ci śluby moje.
14 a melyekre ajkaím megnyíltak és kimondta azájam szorultomban.
Któreć ślubowały wargi moje, i wyrzekły usta moje w utrapieniu mojem.
15 Égő áldozatokul kövér barmokat hozok neked, kosoknak füstölő áldozatával, elkészítek tulkokat bakokkal. Széla.
Całopalenie z tłustych baranów będęć ofiarował z kadzeniem, będęć ofiarował woły i kozły. (Sela)
16 Jertek, halljátok, hadd beszélem el, ti istenfélők mind, a mit tett lelkemnek.
Pójdźcie, słuchajcie, a będę opowiadał wszystkim, którzy się boicie Boga, co uczynił duszy mojej.
17 Hozzája kiáltottam föl szájammal, hogy magasztaltassék nyelvemen.
Do niegom usty swemi wołał, a wywyższałem go językiem moim.
18 Jogtalanságot ha láttam szívemben, ne hallja meg az Úr!
Bym był patrzał na nieprawość w sercu mojem, nie wysłuchałby był Pan.
19 Ámde meghallotta az Isten, figyelt imádságom hangjára.
Aleć zaiste wysłuchał Bóg, a był pilen głosu modlitwy mojej.
20 Áldva legyen az Isten, a ki nem távolította el imádságomat, sem az ő kegyelmét tőlem.
Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił modlitwy mojej, ani odjął miłosierdzia swego odemnie.
