< Zsoltárok 66 >
1 A karmesternek. Ének. Zsoltár. Riadozzatok Istennek mind a földön levők;
Een lied, een psalm, voor den opperzangmeester. Juicht Gode, gij ganse aarde!
2 zengjétek neve tiszteletét, adjatok tiszteletet, dicsérő dalával,
Psalmzingt de eer Zijns Naams; geeft eer Zijn lof.
3 mondjátok Istennek: Mi félelmetes a te műved, nagy erőd miatt hízelegnek neked ellenségeid.
Zegt tot God: Hoe vreselijk zijt Gij in Uw werken! Om de grootheid Uwer sterkte zullen zich Uw vijanden geveinsdelijk aan U onderwerpen.
4 Mind a földön levők leborúlnak előtted és zengenek neked, zengik nevedet. Széla.
De ganse aarde aanbidde U, en psalmzinge U; zij psalmzinge Uw Naam. (Sela)
5 Jertek és lássátok az Isten cselekvéseit, tettben félelmetes ő az ember fiai fölött.
Komt en ziet Gods daden; Hij is vreselijk van werking aan de mensenkinderen.
6 Szárazra változtatta a tengert, a folyamon lábbal keltek át; ott örülhetünk benne.
Hij heeft de zee veranderd in het droge; zij zijn te voet doorgegaan door de rivier; daar hebben wij ons in Hem verblijd.
7 Hatalmában örökké uralkodik, szemei kémlelik a nemzeteket: a pártütők ne emelkedjenek föl. Széla.
Hij heerst eeuwiglijk met Zijn macht; Zijn ogen houden wacht over de heidenen; laat de afvalligen niet verhoogd worden. (Sela)
8 Áldjátok, népek, Istenünket és hallassátok dicséretének hangját:
Looft, gij volken! onzen God; en laat horen de stem Zijns roems.
9 a ki életet engedett lelkünknek és tántorodásnak nem adta át lábunkat.
Die onze zielen in het leven stelt, en niet toelaat, dat onze voet wankele.
10 Mert megvizsgáltál minket, Isten, megolvasztottál, a mint ezüstöt olvasztanak.
Want Gij hebt ons beproefd, o God! Gij hebt ons gelouterd, gelijk men het zilver loutert;
11 Hálóba juttattál minket, szorítót tettél derekunkra;
Gij hadt ons in het net gebracht; Gij hadt een engen band om onze lenden gelegd;
12 nyargalni engedtél embert fejünkön, tűzbe meg vízbe kerültünk, de kijuttattál minket bőségre.
Gij hadt den mens op ons hoofd doen rijden; wij waren in het vuur en in het water gekomen; maar Gij hebt ons uitgevoerd in een overvloeiende verversing.
13 Bemegyek majd házadba égő áldozatokkal, megfizetem neked fogadalmaimat;
Ik zal met brandofferen in Uw huis gaan; ik zal U mijn geloften betalen,
14 a melyekre ajkaím megnyíltak és kimondta azájam szorultomban.
Die mijn lippen hebben geuit, en mijn mond heeft uitgesproken, als mij bange was.
15 Égő áldozatokul kövér barmokat hozok neked, kosoknak füstölő áldozatával, elkészítek tulkokat bakokkal. Széla.
Brandofferen van mergbeesten zal ik U offeren, met rookwerk van rammen; ik zal runderen met bokken bereiden. (Sela)
16 Jertek, halljátok, hadd beszélem el, ti istenfélők mind, a mit tett lelkemnek.
Komt, hoort toe, o allen gij, die God vreest, en ik zal vertellen, wat Hij aan mijn ziel gedaan heeft.
17 Hozzája kiáltottam föl szájammal, hogy magasztaltassék nyelvemen.
Ik riep tot Hem met mijn mond, en Hij werd verhoogd onder mijn tong.
18 Jogtalanságot ha láttam szívemben, ne hallja meg az Úr!
Had ik naar ongerechtigheid met mijn hart gezien, de Heere zou niet gehoord hebben.
19 Ámde meghallotta az Isten, figyelt imádságom hangjára.
Maar zeker, God heeft gehoord; Hij heeft gemerkt op de stem mijns gebeds.
20 Áldva legyen az Isten, a ki nem távolította el imádságomat, sem az ő kegyelmét tőlem.
Geloofd zij God, Die mijn gebed niet heeft afgewend, noch Zijn goedertierenheid van mij.