< Zsoltárok 63 >
1 Zsoltár Dávidtól. Midőn Jehúda pusztájában volt. Isten, én Istenem vagy, kereslek; szomjuhozik reád lelkem, eped utánad testem, száraz és bágyadt földön, víz nélkül.
Psalm Dawida, gdy przebywał na Pustyni Judzkiej. Boże, ty jesteś moim Bogiem, od rana cię szukam; pragnie ciebie moja dusza, tęskni do ciebie moje ciało w ziemi suchej i spragnionej, [w której] nie ma wody;
2 Így szemléltelek a szentélyben, látván erődet és dicsőségedet.
Abym widział twoją moc i chwałę tak, jak cię ujrzałem w twojej świątyni;
3 Mert jobb a szereteted az életnél; ajkaim dicsérnek téged.
Skoro lepsze jest twoje miłosierdzie niż życie, moje wargi będą cię chwaliły;
4 Így áldalak életemben, nevedben emelem föl kezeimet.
Tak błogosławić cię będę póki żyję, wzniosę swe ręce w imię twoje.
5 Mintegy zsírral és zsiradékkal lakik jól a lelkem, és ujjongó ajkakkal dicsér szájam.
Jak tłuszczem i sadłem będzie nasycona moja dusza, moje usta będą cię wielbić radosnymi wargami;
6 Ha reád emlékezem ágyamon, őrszakonként elmélkedem rólad.
Gdy cię wspominam na moim posłaniu i rozmyślam o tobie podczas nocnych straży.
7 Mert segítség voltál nekem, és szárnyaid árnyekában ujjongok.
Ponieważ byłeś mi pomocą, w cieniu twoich skrzydeł będę się weselił.
8 Ragaszkodott hozzád a lelkem, engem tartott a te jobbod.
Moja dusza przylgnęła do ciebie, twoja prawica mnie podtrzymuje.
9 Azok pedig veszedelemre keresik lelkemet, majd bejutnak a föld mélységeibe.
Ale ci, którzy dążą do zguby mojej duszy, sami zejdą do głębi ziemi.
10 A kard hatalmába hányják, rókák osztályrésze lesznek.
Będą wydani pod ostrze miecza, staną się łupem lisów.
11 A király pedig örvendezni fog Istenben; dicsekszik mindaz, ki esküszik rá, mert bezárul a hazugságot beszélők szája.
Lecz król będzie się weselił w Bogu, będzie się chlubił każdy, kto na niego przysięga, a usta kłamców zostaną zamknięte.