< Zsoltárok 63 >
1 Zsoltár Dávidtól. Midőn Jehúda pusztájában volt. Isten, én Istenem vagy, kereslek; szomjuhozik reád lelkem, eped utánad testem, száraz és bágyadt földön, víz nélkül.
Psalm Dawidowy, gdy był na puszczy Judzkiej. Boże! tyś jest Bogiem moim; z poranku cię szukam; pragnie cię dusza moja, tęskni po tobie ciało moje w ziemi suchej i upragnionej, w której nie masz wody;
2 Így szemléltelek a szentélyben, látván erődet és dicsőségedet.
Abym cię oglądał w świątnicy twojej, i widział moc twoję i chwałę twoję.
3 Mert jobb a szereteted az életnél; ajkaim dicsérnek téged.
(Albowiem lepsze jest miłosierdzie twoje, niż żywot, ) aby cię chwaliły wargi moje,
4 Így áldalak életemben, nevedben emelem föl kezeimet.
Abym cię błogosławił za żywota mego, a w imieniu twojem abym podnosił ręce moje.
5 Mintegy zsírral és zsiradékkal lakik jól a lelkem, és ujjongó ajkakkal dicsér szájam.
Jako tłustością i sadłem byłaby tu nasycona dusza moja, a radosnem warg śpiewaniem wychwalałyby cię usta moje.
6 Ha reád emlékezem ágyamon, őrszakonként elmélkedem rólad.
Zaprawdęć na cię wspominam, i na łożu mojem każdej straży nocnej rozmyślam o tobie.
7 Mert segítség voltál nekem, és szárnyaid árnyekában ujjongok.
Boś mi bywał na pomocy; przetoż w cieniu skrzydeł twoich śpiewać będę.
8 Ragaszkodott hozzád a lelkem, engem tartott a te jobbod.
Przylgnęła dusza moja do ciebie; prawica twoja podpiera mię.
9 Azok pedig veszedelemre keresik lelkemet, majd bejutnak a föld mélységeibe.
Ale ci, którzy szukają upadku duszy mojej, sami wnijdą do najgłębszej niskości ziemi.
10 A kard hatalmába hányják, rókák osztályrésze lesznek.
Zabije każdego z nich ostrość miecza, i przyjdą liszkom na podział.
11 A király pedig örvendezni fog Istenben; dicsekszik mindaz, ki esküszik rá, mert bezárul a hazugságot beszélők szája.
Lecz król będzie się weselił w Bogu, a będzie się chlubił każdy, kto przezeń przysięga; albowiem zatkane będą usta mówiących kłamstwo.