Zsoltárok 56
1 A karmesternek. Távoli néma galamb szerint. Dávidtól dal. Midőn elfogták őt a filiszteusok Gátban. Kegyelmezz nekem, Isten, mert lihegett rám ember, egész nap szorít engem harczoló.
Przewodnikowi chóru, na Jonat elem rechokim. Miktam Dawida, gdy Filistyni schwytali go w Gat. Zmiłuj się nade mną, Boże, bo chce mnie pochłonąć człowiek; każdego dnia uciska mnie walką.
2 Lihegtek meglesőim egész nap, mert sokan küzdenek ellenem nagyfennen.
Moi wrogowie każdego dnia chcą mnie połknąć; wielu bowiem walczy przeciwko mnie, o Najwyższy.
3 A mely napon félnem kell, én te benned bízom.
Ilekroć strach mnie ogarnia, ufam tobie.
4 Isten által dicsérhetem igéjét, Istenben bízom, nem félek: mit tehet halandó nekem?
W Bogu będę wysławiać jego słowo; Bogu ufam i nie będę się bał tego, co człowiek może mi uczynić.
5 Egész nap bántják dolgaimat, ellenem vannak mind az ő gondolataik, rosszra.
Przez cały dzień przekręcają moje słowa, przeciwko mnie kierują wszystkie swe zamysły, ku memu nieszczęściu.
6 Összesereglenek, kémlelnek, sarkaimat lesik ők, a midőn lelkemre törtek.
Zbierają się, ukrywają i śledzą moje kroki, czyhając na moją duszę.
7 Jogtalanságért szabadulásuk legyen? Haragban döntsd le a népeket, Isten!
Czy unikną [zemsty] za nieprawość? Boże, powal te narody w swoim gniewie.
8 Bujdosásomat te megszámláltad, tedd könnyemet tömlődbe! Nemde könyvedben vannak!
Ty policzyłeś dni mojej tułaczki, zbierz [też] moje łzy do swego bukłaka; czyż nie są [spisane] w twojej księdze?
9 Akkor hátra fordulnak ellenségeim. a mely napon felkiáltok; ezt tudom: hogy Isten mellettem van.
Gdy zawołam, cofną się moi wrogowie; to wiem, bo Bóg jest ze mną.
10 Isten által dicsérhetem az igét, az Örökkévaló által dicsérhetem az igét! -
W Bogu będę wysławiać jego słowa, w PANU będę chwalić jego słowo.
11 Istenben bizom, nem félek mit tehet ember nekem?
Bogu ufam, nie będę się bał tego, co mi może uczynić człowiek.
12 Rajtam, oh Isten, fogadalmaid, hálaáldozatokat fizetek neked;
Tobie, Boże, śluby złożyłem, [dlatego też] tobie oddam chwałę.
13 mert megmentetted lelkemet a haláltól, nemde lábaimat is a taszítástól, hogy járhassak Isten előtt az élet világosságában.
Ocaliłeś bowiem moją duszę od śmierci, a moje nogi od upadku, abym chodził przed Bogiem w światłości żyjących.
