Zsoltárok 50
1 Zsoltár Ászáftól. Isten, az Isten, az Örökkévaló beszélt, hívta a földet, napkeltétől napnyugtáig.
Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.
2 Cziónból, a tökéletes szépségűböl feltündöklött az Isten –
Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.
3 jöjjön Istenünk és ne hallgasson – tűz emészt előtte és körülötte viharzik nagyon.
Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.
4 Szólítja az eget felülről és a földet, hogy itélje népét.
Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:
5 Gyűjtsétek elém a jámboraimat, kik áldozat mellett kötik meg szövetségemet
Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.
6 És hirdetik az egek az ő igazságát, hogy Isten itélni készül. Széla.
Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg [jest] sędzią. (Sela)
7 Halljad népem, hadd beszéljek, Izraél, hadd intselek téged; Isten, a te Istened vagyok.
Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja [jestem] Bogiem, twoim Bogiem.
8 Nem vágóáldozataid miatt dorgállak, hisz égőáldozataid mindég előttem vannak;
Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.
9 nem fogadok el házadból tulkot, aklaidból bakokat.
Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.
10 Mert enyém minden vadja az erdőnek, a barmok hegyek ezrein;
Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.
11 ismerem a hegyek madarát mind, s mi a mezőn sürög, velem van.
Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.
12 Ha éhezném, nem mondanám neked, mert enyém a világ és teljessége.
Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój [jest] świat i wszystko, co go napełnia.
13 Eszem-e én a bikák husát s a bakok vérét iszom-e?
Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?
14 Áldozz Istennek hálaáldozatot, és fizesd meg a legfelsőnek fogadásaidat;
Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;
15 és szólíts engem a szorongatá. s napján, kiragadlak s te majd tisztelsz engem.
I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a [ty] mnie uwielbisz.
16 A gonosznak pedig mondja az Isten: Mit reeked elbeszélned törvényeimet, s miért veszed szájadra szövetségemet?
Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;
17 Holott te gyűlölöd az oktatást s magad mögé dobtad szavaimat.
Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?
18 Ha tolvajt láttál, czimboráltál vele és házasságtörőkkel van osztályrészed.
Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.
19 Szájadat neki eresztetted rosszra, s nyelvedet csalárdsághoz tapasztod.
Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.
20 Ülsz, testvéred ellen beszélsz, anyád fiára mocskot vetsz.
Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.
21 Ezeket tetted, és hallgattam, azt képzelted, olyan vagyok mint te; hadd dorgállak meg, hadd sorolom föl szemeid előtt.
To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, [ale] będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.
22 Értsétek hát ezt meg, ti Istenfelejtők, nehogy szaggassak s nincs, a ki mentene.
Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym [was] nie rozszarpał, a nie byłoby [nikogo], kto [by] was ocalił.
23 A ki hálaáldozatot áldoz, tisztel engemet, s a ki az útra ügyel, azzal láttatom Isten üdvösségét!
Kto [mi] ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi [prostą] drogą, ukażę Boże zbawienie.
