Zsoltárok 48
1 Ének. Zsoltár Kórach fiaitól. Nagy az Örökkévaló és dicséretes nagyon, Istenünk városában, az ő szent hegyén.
Nzembo ya bana ya Kore. Yawe azali monene mpe abongi na lokumu, kati na engumba ya Nzambe na biso, ngomba na Ye ya bule.
2 Szép emelkedésű, az egész földnek öröme, Czión hegye — észak hátulján — nagy királynak a vára.
Ezali kitoko, ngomba moke oyo esalaka esengo ya mokili mobimba, ngomba Siona! Ngambo na yango ya Nor nde ezali engumba ya Mokonzi Monene.
3 Kastélyaiban az Isten megismertette magát mentsvárnak.
Nzambe azali kati na bandako na yango ya bokonzi, amimonisi lokola ndako batonga makasi.
4 Mert íme, a királyok összejöttek eltüntek egyetemben.
Pamba te bakonzi basanganaki, batambolaki nzela moko.
5 Ők láttak, akképen bámultak, megréműltek, elsiettek.
Kasi tango kaka bamonaki yango, bakamwaki mpe bakimaki na somo.
6 Reszketés fogta el őket ott, vajudás mint a szűlő nőt.
Mbala moko, bakomaki kolenga wana lokola mwasi oyo azali na pasi ya kobota
7 Keleti széllel összetörsz Tarsís-hajókat.
to lokola mopepe ya Este oyo apanzaka masuwa ya Tarsisi.
8 Ahogy hallottuk, úgy láttuk az Örökkévalónak, a seregek urának városában, Istenünk városában: Isten szilárdítsa azt meg örökre. Széla.
Ndenge kaka bayebisaki biso, ndenge mpe tomonaki kati na engumba ya Yawe, Mokonzi ya mampinga, kati na engumba ya Nzambe na biso; Nzambe alendisaka yango seko na seko.
9 Elképzeltük, Isten, a te kegyedet benn a templomodban.
Nzambe, kati na Tempelo na Yo, tokanisaka bolingo na Yo.
10 A milyen a neved Isten, olyan a dicséreted, a föld széléig; igazsággal teli a jobbod.
Nzambe, lokumu na Yo epanzani kino na suka ya mokili, ndenge moko na Kombo na Yo; loboko na Yo ya mobali etondi na bosembo.
11 Örűl Czión hegye, újjonganak Jehúda lányai, ítéleteid okából.
Ngomba ya Siona ezali kosepela, bamboka ya Yuda etondi na esengo mpo na mikano na Yo.
12 kerüljétek meg Cziónt, és járjátok körül, számláljátok meg tornyait.
Botambola pembeni ya Siona, bokende zingazinga na yango, botanga bandako na yango ya milayi.
13 Fordítsátok szíveteket bástyájára, lépdeljetek át kastélyain, azért hogy elbeszéljétek az utóbbi nemzedéknek.
Botala lopango na yango, botala malamu bandako na yango mpo ete bopesa sango epai ya bato oyo bakoya na sima.
14 Mert ez Isten, a mi Istenünk, mindörökké; ő vezérel minket holtiglan.
Pamba te Nzambe wana azali Nzambe na biso seko na seko mpe libela na libela; akotambolisa biso, ezala kino na kufa.
