< Zsoltárok 47 >
1 A karmesternek. Kórach fiaitól. Zsoltár. Ti népek mind, csapjátok össze kezeteket, riadozzatok Istennek újjongás hangjával!
Voor muziekbegeleiding. Van de zonen van Kore; een psalm. Volkeren, klapt allen in de handen; Juicht en jubelt ter ere van God!
2 Mert az Örökkévaló, a legfelső, félelmetes, nagy király ő az egész föld fölött.
Want ontzaglijk is Jahweh, de Allerhoogste, Een machtig Koning over heel de aarde.
3 Népeket hódoltat alánk s nemzeteket lábaink alá.
Hij legt de volken voor ons neer, En naties onder onze voeten;
4 Kiválasztja számunkra birtokunkat, büszkeségét Jákóbnak, a kit szeret. Széla.
Hij kiest het erfdeel voor ons uit, De trots van Jakob, zijn beminde.
5 Felszállt Isten riadás közt, az Örökkévaló karsona hangja közt.
God stijgt ten troon met jubelzang, Jahweh met bazuingeschal!
6 Zengjetek Istennek, zengjetek; zengjetek királyunknak, zengjetek!
Zingt en jubelt ter ere van God, Zingt en juicht voor onzen Koning!
7 Mert királya az egész földnek Isten, zengjetek dalt.
Want Hij is Koning van heel de aarde; Zingt dus een hymne ter ere van God!
8 Királylyá lett az Isten a nemzetek fölött, Isten ráült az ő szent trónjára.
God heeft het koningschap over de volkeren aanvaard, God heeft zijn heilige troon bestegen;
9 Népek nemesei gyűlekeztek, Ábrahám Istenének a népe; mert Istenéi a föld paizsai: igen emelkedett ő!
De vorsten der volkeren sluiten zich aan Bij het volk van Abrahams God. Want Gode behoren de heersers der aarde; Hoog verheven is Hij alleen!