Zsoltárok 38
1 Zsoltár Dávidtól. Emlékeztetésül. Őrökkévaló, ne a te haragodban büntess engem, és ne hevedben fenyíts engem!
Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
2 Mert nyílaid belém sülyedtek és reám sülyedt a kezed.
Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.
3 Nincs épség húsomban haragvásod miatt, nincs egészség csontjaimban vétkem miatt.
Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.
4 Mert bűneim túlhaladtak fejemen, nehéz teherhént nagyon is nehezek nekem.
Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.
5 Megbűzhödtek, senyvedtek sebeim oktalanságom miatt.
Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.
6 Lehorgadtam. meggörnyedtem felette nagyon, egész nap elbúsultan jártam.
Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
7 Mert ágyékaim telve vannak üszöggel és nincsen épség húsomban.
Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.
8 Megdermedtem és megtörődtem felette nagyon, ordítottam szívem sohajtásától.
Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.
9 Uram, előtted minden hivánságom, és nyögésem nincs elrejtve előled.
Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.
10 Szívem hánytorog, elhagyott erőm, szemeim világossága – az sincs meg nálam.
Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.
11 Barátaim és társaim csapásommal szemben félre állanak, és a hozzám közel levők messzünnen álltak meg.
Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.
12 Tőrt vetettek, kik életemre törnek, és a kik bajomat keresik, veszedelmeket beszélnek, és csalásokat szólnak egész nap.
Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.
13 De én akár a süket nem hallok és akár a néma, a ki nem nyitja föl száját.
Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.
14 Olyan lettem mint férfi, a ki nem hall, s a kinek szájában nincsenek ellenvetések.
I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.
15 Mert reád, Örökkévaló, várakoztam, te felelsz majd Uram, Istenem.
Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.
16 Mert azt mondtam: csak ne örüljenek rajtam, midőn lábam megtántorodott, fenhéjáztak ellenem.
Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.
17 Mert én bukásra vagyok elkészülve, és fájdalmam mindég előttem van.
Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.
18 Mert jelentem bűnömet, aggódom vétkem miatt.
Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.
19 De ellenségeim életben vannak, hatalmasak, és sokan vannak, kik engem hazugul gyűlölnek:
Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
20 s a kik rosszal fizetnek jóért, megvádolnak azért, hogy jóra törekedtem.
Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.
21 Ne hagyj el, Örökkévaló; Istenem, ne légy távol tőlem.
Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.
22 Siess segítségemre, Uram, segedelmem!
Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.
