Zsoltárok 38
1 Zsoltár Dávidtól. Emlékeztetésül. Őrökkévaló, ne a te haragodban büntess engem, és ne hevedben fenyíts engem!
Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
2 Mert nyílaid belém sülyedtek és reám sülyedt a kezed.
Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
3 Nincs épség húsomban haragvásod miatt, nincs egészség csontjaimban vétkem miatt.
Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
4 Mert bűneim túlhaladtak fejemen, nehéz teherhént nagyon is nehezek nekem.
Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
5 Megbűzhödtek, senyvedtek sebeim oktalanságom miatt.
Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
6 Lehorgadtam. meggörnyedtem felette nagyon, egész nap elbúsultan jártam.
Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.
7 Mert ágyékaim telve vannak üszöggel és nincsen épség húsomban.
Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
8 Megdermedtem és megtörődtem felette nagyon, ordítottam szívem sohajtásától.
Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.
9 Uram, előtted minden hivánságom, és nyögésem nincs elrejtve előled.
Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
10 Szívem hánytorog, elhagyott erőm, szemeim világossága – az sincs meg nálam.
Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
11 Barátaim és társaim csapásommal szemben félre állanak, és a hozzám közel levők messzünnen álltak meg.
Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.
12 Tőrt vetettek, kik életemre törnek, és a kik bajomat keresik, veszedelmeket beszélnek, és csalásokat szólnak egész nap.
I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.
13 De én akár a süket nem hallok és akár a néma, a ki nem nyitja föl száját.
Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
14 Olyan lettem mint férfi, a ki nem hall, s a kinek szájában nincsenek ellenvetések.
I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.
15 Mert reád, Örökkévaló, várakoztam, te felelsz majd Uram, Istenem.
Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!
16 Mert azt mondtam: csak ne örüljenek rajtam, midőn lábam megtántorodott, fenhéjáztak ellenem.
Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.
17 Mert én bukásra vagyok elkészülve, és fájdalmam mindég előttem van.
Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.
18 Mert jelentem bűnömet, aggódom vétkem miatt.
Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.
19 De ellenségeim életben vannak, hatalmasak, és sokan vannak, kik engem hazugul gyűlölnek:
Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:
20 s a kik rosszal fizetnek jóért, megvádolnak azért, hogy jóra törekedtem.
A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.
21 Ne hagyj el, Örökkévaló; Istenem, ne légy távol tőlem.
Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.
22 Siess segítségemre, Uram, segedelmem!
Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!
