Zsoltárok 21
1 A karmesternek. Zsoltár Dávidtól. Örökkévaló, hatalmadnak örül a király, és segítségedben mily nagyon ujjong!
Ki he Takimuʻa, ko e Saame ʻa Tevita. ʻE Sihova, ʻe fiefia ʻae tuʻi ʻi ho mālohi; pea ʻe fiefia lahi ʻaupito ia ʻi hoʻo fakamoʻui.
2 Szíve kivánságát megadtad néki, és ajkainak óhajtását nem vontad meg. Széla.
Kuo ke foaki kiate ia ʻae holi ʻa hono loto, pea naʻe ʻikai te ke taʻofi ʻiate ia ʻae kole ʻa hono loungutu. (Sila)
3 Mert eléje jösz a jónak áldásival, teszel fejére színarany koronát.
He ʻoku ke tokoni ʻaki ia ʻae ngaahi tāpuaki ʻoe lelei: ʻoku ke ʻai ki hono fofonga ʻae tatā fakatuʻi ʻoe koula lelei.
4 Életet kért tőled, adtál neki, hosszú életet mind örökké.
Naʻa ne kole ʻae moʻui ʻiate koe, pea naʻa ke foaki ia kiate ia, ʻio, ʻae ngaahi ʻaho lōloa ʻo taʻengata pea taʻengata.
5 Nagy az ő dicsősége segítséged által; fenséget és fényt helyezel reá.
ʻOku lahi ʻene vikiviki ʻi hoʻo fakamoʻui: kuo ke tuku kiate ia ʻae fakaʻapaʻapa mo e nāunau.
6 Mert teszed őt áldássá mindétíg, megvidámítod örömmel színed előtt.
He kuo ke ngaohi ia ke mātuʻaki monūʻia ʻo taʻengata: kuo ke fakafiefia lahi ʻaupito ia ʻaki ho fofonga.
7 Mert a király bízik az Örökkévalóban, és a Legfelsőnek kegye által nem tántorodik meg.
He ʻoku falala ʻae tuʻi kia Sihova, pea ko e meʻa ʻi he ʻaloʻofa ʻoe Fungani Māʻolunga ʻe ʻikai ueʻi ia.
8 Eléri kezed mind az ellenségeidet, jobbod eléri gyűlölőidet.
ʻE ʻilo ʻe ho nima ʻa ho ngaahi fili kotoa pē: pea ʻe ʻilo ʻe ho nima toʻomataʻu ʻakinautolu ʻoku fehiʻa kiate koe.
9 Teszed őket mintegy tűzes kemenezébe haragvásod idején; az Örökkévaló az ő haragjában megsemmisíti őket, s tűz emészti meg őket.
Te ke ngaohi ʻakinautolu ke hangē ko e ngotoʻumu vela ʻi he ʻaho ʻo hoʻo tuputāmaki: ʻe fakaʻauha ʻakinautolu ʻe Sihova ʻi hono houhau, ʻe keina ʻo ʻosi ʻakinautolu ʻe he afi.
10 Gyümölcsüket elveszíted a földről, és magzatjukat az ember fiai hözül.
Te ke fakaʻauha honau fua mei he fonua, mo honau hako mei he ngaahi fānau ʻae tangata.
11 Mert gonoszságot czéloztak ellened, kigondoltak fondorlatot – mit sem tehetnek.
He naʻa nau tokanga ke fai kovi kiate koe: naʻa nau fakatupu ʻae mahalo kovi, ʻaia naʻe ʻikai te nau faʻa fai.
12 Mert teszed őket háttal fordulókká, húrjaidat arczukna, k feszíted.
Ko ia te ke fai ke fulituʻa ʻakinautolu, ʻoka ke ka ʻai ʻae ngaahi ngahau ki he uka ki he mata ʻokinautolu.
13 Emelkedjél, Örökkévaló, hatalmadban, hadd énekeljük és zengjük erődet!
Ke ke māʻolunga, ʻE Sihova, ʻi he mālohi ʻoʻou: ko ia te mau hiva mo fakamālō ai ki hoʻo māfimafi.
