Zsoltárok 18
1 A karmesternek. Az Örökkévaló szolgájától, Dávidtól; a ki elmondta az Örökkévalónak ez ének szavait, a mely napon megmentette őt az Örökkévaló mind az ellenségei kezéből és Sául kezéből. Mondta: Szeretlek, Örökkévaló, én erőm!
Voor muziekbegeleiding. Van den Dienaar van Jahweh; van David, die tot Jahweh de woorden van dit lied heeft gericht, toen Jahweh hem had verlost uit de hand van al zijn vijanden en ook uit de hand van Saul. En hij sprak: Ik heb U lief, o Jahweh, mijn kracht;
2 Az Örökkévaló szírtem és váram és megszabadítóm, Istenem, sziklám, kiben menedékem van, paizsom, üdvöm szarúja, mentsváram!
Jahweh, mijn toevlucht, mijn burcht en mijn veste; Mijn God, mijn rots, waarop ik kan schuilen, Mijn schild, de hoorn van mijn heil, en mijn schutse.
3 A dicséretest szólítom, az Örökkévalót, és elleneimtől megsegíttetem.
Ik roep: Geprezen zij Jahweh! En ben van mijn vijand verlost.
4 Körülfogtak halálnak kötelei, vésznek árjai ijesztettek;
De branding van de dood had mij al gegrepen, De golven der onderwereld sloegen over mij heen;
De strikken van het dodenrijk hielden mij vast, De klemmen van de dood lagen voor mij gereed: (Sheol h7585)
6 Szorultságomban szólítom az Örökkévalót és Istenemhez fohászkodom; hallja templomából szavamat, fohászom eléje jut, füleibe.
Maar ik riep tot Jahweh in mijn nood, En schreide om hulp tot mijn God. En Hij hoorde mijn stem in zijn vorstelijke woning, Mijn hulpgeroep drong door tot zijn oren:
7 Ingott, rengett a föld, a hegyek alapjai megreszkettek, meginogtak, mert haragra lobbant.
Daar schudde en beefde de aarde, Rilden en dreunden de fundamenten der bergen; Want Hij was in woede ontstoken,
8 Füst szállott fel orrából és tűz emésztett a szájából, parázs izzott belőle.
Rook steeg op uit zijn neus, Verslindend vuur spoot uit zijn mond, En gloeiende kolen spatten er uit.
9 meghajtotta az eget és leszállt, s ködhomály lábai alatt.
Hij boog de hemel, en daalde neer, Grauwe wolken onder zijn voeten;
10 Kérubra űlt és repült; suhant a szélnek szárnyain.
Hij besteeg den Cherub en vloog in het rond, Zwevend op de windewieken.
11 Sötétséget tett rejtekévé, maga körül sátoráúl, vizek sötétjét, fellegek sűrűjét.
Hij sloeg de duisternis als een dek om Zich heen, Donkere nevels, dreigende wolken waren zijn tent;
12 A fénytől őelőtte elvonúltak felhői – jégeső és tűzparazsak.
En door de gloed, die voor Hem uitging, Braakten zijn wolken hagel en vurige kolen.
13 Égben dörgött az Örökkévaló, s a legfelsőbb adja hangját – jégesőt és tűzparazsat.
En in de hemel donderde Jahweh, Verhief de Allerhoogste zijn stem;
14 Küldte nyilait és szétszórta őket, villámokat lőtt és megzavarta őket.
Hij schoot zijn pijlen en strooide ze rond, Slingerde zijn bliksems, en joeg ze uiteen.
15 Meglátszottak a vizeknek medrei, feltárúltak a vi1ág alapjai, dorgálásodtól, oh Örökkévaló, orrod fuvallatának leheletétől.
Open lag de bedding der zee, Het fundament van de aarde kwam bloot: Door uw dreigen, o Jahweh, Door het snuivend gebries van uw neus.
16 Lenyúl a magasból, megfog engem, kihúz engem nagy vizekből.
Van boven boog Hij Zich neer, greep mij vast, En trok mij weg uit de onstuimige wateren;
17 Megment hatalmas ellenemtől, és gyűlölőimtől, mert erősbek nálam.
Hij verloste mij van mijn grimmigen vijand En van mijn haters, want ze waren te machtig.
18 Elém törtek balsorsom napján, de az Örökkévaló támaszom volt.
Ze waren uitgetrokken op de dag van mijn rampspoed, Maar Jahweh was mijn beschermer;
19 Kivezetett engem tágas térre, kiragadott, mert kedvelt engem.
Hij beveiligde mij, En bracht mij redding, omdat Hij mij liefhad.
20 Cselekszik velem az Örökkévaló igazságom szerint, kezeim tisztasága szerint viszonoz nekem.
Toen werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, Mijn reinheid van handen vergolden:
21 Mert megőriztem az Örökkévaló útjait és nem tértem el gonoszúl Istenemtől;
Want ik had de wegen van Jahweh bewandeld, Niet gezondigd tegen mijn God;
22 mert ítéletei mind előttem vannak, és törvényeit nem távolítom el magamtól.
Ik had al zijn geboden voor ogen gehouden, Niet zijn wetten ontweken;
23 Gáncstalan voltam ő vele: őrizkedtem bűnömtől.
Ik was voor Hem zonder smet, Had mij zuiver van zonde bewaard;
24 S viszonzott nekem az Örökkévaló igazságom szerint, kezeim tisztasága szerint szemei előtt.
Daarom werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, En mijn reinheid van handen in zijn ogen.
25 Kegyessel kegyesen bánsz, gáncstalan férfiúval gáncstalanúl;
Want voor getrouwen toont Gij U trouw, Voor rechtschapenen rechtschapen;
26 megtisztúlttal tisztán bánsz, fonákkal ferdén.
Rein voor den reine, Maar voor de listigaards listig.
27 Mert te a szegény népet megsegíted és a büszke szemeket leslázod.
Ja, Gij redt het deemoedige volk, Maar vernedert hovaardige blikken;
28 Mert te világíttatod mécsesemet, az Örökkévaló, én Istenem fénynyé teszi sötétségemet.
Gij zijt, o Jahweh, mijn lamp, Mijn God, die licht in mijn duisternis straalt;
29 Mert veled rohanok meg csapatot, s Istenemmel ugrok fel falra.
Met U durf ik de stormloop beginnen, Met mijn God de wallen bespringen.
30 Az Isten – gáncstalan az útja, az Örökkévaló szava salaktalan, paizsa ő mind a benne menedéket keresőknek.
God! Volmaakt zijn zijn wegen, Jahweh’s woord is gelouterd. Hij is voor allen een schild, Die vluchten tot Hem.
31 Mert ki Isten az Örökkévalón kívűl, és ki a szikla Istenünkön kívűl.
Wie toch is God, dan Jahweh alleen; Wie een rots, dan alleen onze God!
32 Az Isten az, ki felövez engem erővel, és gáncstalanná tette útamat.
God! Hij omgordt mij met kracht, En baant mij een veilige weg;
33 Olyanná teszi lábaimat, mint az őzök, állnom enged magaslataimon.
Hij maakt mijn voeten vlug als hinden, En doet mij de hoogste toppen beklimmen;
34 Karczra tanítja kezeimet, hogy érczíjjat ragadjanak karjaim.
Hij oefent mijn handen ten strijde, Mijn armen tot het spannen van de koperen boog.
35 Adtad nekem üdvödnek paizsát, jobbod támaszt engem, és nagygyá tesz a nyájasságod.
Zo hebt Gij mij het schild van uw heil gereikt; Uw rechterhand heeft mij gestut, uw goedheid maakte mij groot.
36 Kitágítod léptemet én alattam, hogy meg ne tántorodjanak a bokáim.
Gij hebt een weg voor mijn stappen gebaand, En mijn voeten wankelden niet.
37 Üldözöm ellenségeimet és útolérem, vissza se térek, míg el nem pusztítottam őket.
Ik vervolgde mijn vijanden, haalde ze in, En keerde niet terug, eer ik ze had verslagen;
38 Szétzúzom őket, hogy föl sem kelhetnek, elhullanak lábaim alatt.
Ik heb ze verpletterd, zodat ze niet opstaan, Maar onder mijn voet blijven liggen.
39 Felöveztél erővel a karczra, legörnyeszted támadóimat alattam.
Gij hebt mij met kracht omgord tot de strijd, Mijn tegenstanders voor mij doen bukken;
40 Ellenségeimet háttal fordítottad felém, gyűlölőimet, hogy megsemmítsem.
Gij liet mij de rug van mijn vijanden zien, Mijn haters heb ik verdelgd.
41 Fohászkodnak, de nincs segítő, az Örökkévalóhoz, de nem hallgatta meg őket.
Nu huilen ze, maar niemand helpt: Tot Jahweh zelfs, maar Hij antwoordt hun niet;
42 Szétmorzsolom őket, mint port szél előtt, mint utczák sarát, kiürítem őket.
Ik vermaal ze als stof voor de wind, En vertrap ze als slijk op de straten.
43 Megszabadítottál népnek küzdelmeitől, teszel engem nemzetek fejévé, nem-ismertem nép szolgál engem.
Gij hebt mij gered uit de strijd met de volkeren, En mij aan het hoofd van de naties gesteld:
44 Fülhallásra engednek nekem, külföldnek fiai hízelegnek nekem.
Volkeren, die ik niet kende, werden mij dienstbaar, Vreemden brachten mij hulde; Nauwelijks hadden ze van mij gehoord, Of ze gehoorzaamden mij;
45 Külföldnek fiai ellankadnak, remegve jönnek zárt helyeikből.
Anderen lagen uitgeput neer, En kropen sidderend uit hun burchten.
46 Él az Örökkévaló, áldva legyen a sziklám, magasztaltassék üdvöm Istene;
Leve Jahweh! Gezegend mijn Rots; Hoogverheven de God van mijn heil!
47 az Isten, ki nékem megtorlást enged és népeket alám hódoltat,
Gij hebt mij gewroken, o God, Volkeren aan mij onderworpen;
48 megszabadít ellenségeimtől, támadóim közül is fölemelsz, erőszaknak emberétől megmentesz.
Mij van mijn grimmigen vijand verlost, Zege over mijn bestrijders verleend, mij van geweldenaars bevrijd!
49 Azért magasztallak a nemzetek közt, oh Örökkévaló, és nevednek hadd dallok;
Daarom wil ik U prijzen, o Jahweh, Uw Naam verheerlijken onder de volken!
50 ki nagygyá teszi királyának segítségét és kegyet mível fölkentjével, Dáviddal és magzatjával örökké.
Machtige hulp verleent Hij zijn Koning, En genade aan zijn Gezalfde: Aan David en zijn geslacht voor altijd!
