< Zsoltárok 16 >
1 Dal Dávidtól. Őrizz engem, Örökkévaló, mert benned kerestem menedéket.
Davut'un Miktamı Koru beni, ey Tanrı, Çünkü sana sığınıyorum.
2 Mondtam az Örökkévalónak: Uram vagy, javam nincsen rajtad kívűl.
RAB'be dedim ki, “Efendim sensin. Senden öte mutluluk yok benim için.”
3 A szenteknek pedig, kik az országban vannak, és a dicsőknek, kikben egész kedvem van:
Ülkedeki kutsallara gelince, Soyludur onlar, biricik zevkim onlardır.
4 Sokasodnak azoknak fájdalmai, kik más isteneket cserélnek; nem ontom véres ontóáldozataikat és nem veszem neveiket ajkaimra.
Başka ilahların ardınca koşanların derdi artacak. Onların kan sunularını dökmeyeceğim, Adlarını ağzıma almayacağım.
5 Az Örökkévaló osztályomnak és serlegemnek része; te tartod az én sorsomat.
Benim payıma, Benim kâseme düşen sensin, ya RAB; Yaşamım senin ellerinde.
6 A mérő kötelek kellemetes helyekre estek számomra; birtokom is kedves előttem.
Payıma ne güzel yerler düştü, Ne harika bir mirasım var!
7 Áldom az Örökkévalót, ki nekem tanácsot adott, éjszakákon is oktattak engem veséim.
Övgüler sunarım bana öğüt veren RAB'be, Geceleri bile vicdanım uyarır beni.
8 Az Örökkévalót mindig magam előtt tartottam; mert jobbomon van, nem tántorgok.
Gözümü RAB'den ayırmam, Sağımda durduğu için sarsılmam.
9 Annak örült szívem, és vigad méltóságom; testem is bizton lakozik.
Bu nedenle içim sevinç dolu, yüreğim coşuyor, Bedenim güven içinde.
10 Mert nem hagyod lelkemet az alvilágra, nem engeded jámborodat vermet látnia. (Sheol )
Çünkü sen beni ölüler diyarına terk etmezsin, Sadık kulunun çürümesine izin vermezsin. (Sheol )
11 “Tudatod velem az élet ösvényét: örömök bősége van színed előtt, kellemetesség a te jobbodban mindétig!
Yaşam yolunu bana bildirirsin. Bol sevinç vardır senin huzurunda, Sağ elinden mutluluk eksilmez.