< Zsoltárok 147 >

1 Hallelúja! Mert jó zengeni Istenünknek, mert kellemes, illendő a dicséret.
خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!
2 Fölépíti Jeruzsálemet az Örökkévaló, Izraél eltaszítottjait egybegyűjti.
خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.
3 Ő, ki meggyógyítja a megtört szivüeket és bekötözi fájdalmaikat;
او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.
4 számát olvassa meg a csillagoknak, mindnyájukat néven szólítja.
خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.
5 Nagy az urunk és sok erejű, értelmének nincsen száma.
خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.
6 Föntartja az alázatosakat az Örökkévaló, földig alázza le a gonoszokat.
او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.
7 Énekeljetek az Örökkévalónak hálaszóval, zengjetek Istenünknek hárfával!
خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!
8 A ki felhőkkel borítja az eget, ki esőt készít a földnek, ki füvet sarjaszt a hegyeken;
او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،
9 megadja kenyerét a baromnak, a hollófiaknak, a melyek felkiáltanak.
به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.
10 Nem a lónak erejében telik kivánsága, nem a férfi czombjaiban telik kedve.
خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛
11 Kedveli az Örökkévaló azokat, kik őt félik, azokat, kik várakoznak kegyelmére.
خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.
12 Dicsőitsd, Jeruzsálem, az Örökkévalót, dicsérd Istenedet, oh Czión!
ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!
13 Mert megerősítette kapuid reteszeit, megáldotta gyermekeidet tebenned.
زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.
14 Ő, ki békét teszen határodul, búzának javával jóllakat téged;
او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.
15 ki szavát a földre küldi, hamarosan szalad az igéje;
خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.
16 ki havat ad, akár a gyapju, deret szór, akár a hamu,
او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.
17 dobja jegét, akár kenyérdarabok, fagya előtt ki állhat meg?
خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟
18 Küldi igéjét s elolvasztja azokat, fuvatja szelét: folynak a vizek,
سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.
19 Tudtára adja igéjét Jákóbnak, törvényeit és rendeleteit Izraélnek.
او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.
20 Nem tett úgy egy nem yetnek sem, és rendeleteit – nem ismerik azokat. Hallelúja!
این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!

< Zsoltárok 147 >