Zsoltárok 138

1 Dávidtól. Magasztallak egész szívemmel, szemben az istenekkel, zengek neked.

Na Rawiri. Ka whakapaua toku ngakau ki te whakawhetai ki a koe: ka himene atu ahau ki a koe i te aroaro o nga atua.

2 Leborulok szent templomod felé és magasztalom nevedet szeretetedért és hüségedért, mert, nagygyá tetted minden neved fölött a szavadat.

Ka koropiko atu ahau ki te ritenga o tou temepara tapu, a ka whakamoemiti ki tou ingoa, mo tou aroha me tou pono: kua whakanuia hoki e koe tau kupu ki runga ake i tou ingoa katoa.

3 A mely napon hivtalak, meghallgattál; büszkévé teszel, lelkemben erő van.

I whakahoki kupu mai koe ki ahau i te ra i karanga ai ahau: a whakahirihiritia ana e koe toku wairua ki te kaha.

4 Magasztaljanak téged, Örökkévaló, mind a föld királyai, mert hallották szájad szavait,

Ka whakamoemiti nga kingi katoa o te whenua ki a koe, e Ihowa, kua rongo hoki ratou ki nga kupu a tou mangai.

5 és énekeljék meg az Örökkévaló útjait, mert nagy az Örökkévaló dicsősége.

Ae, e waiata ratou mo nga ara o Ihowa: he nui hoki te kororia o Ihowa.

6 Mert magas az Örökkévaló, de látja az alacsonyt s a fenhéjázót messziről ismeri.

Ahakoa hoki kei runga rawa a Ihowa, e titiro iho ana ano ia ki te hunga papaku: tena ko te tangata whakakake, i tawhiti ano kua matauria e ia.

7 Ha járok szorongatás közepette, életben tartasz; ellenségeim haragja ellen kinyújtod kezedet, s megsegít engem a te jobbod.

Ahakoa haere ahau i waenganui o te he, mau ahau e whakahauora: ka totoro tou ringa ki te riri o oku hoa whawhai, ma tou ringa matau ano ahau e whakaora.

8 Az Örökkévaló végez érettem; Örökkévaló, kegyelmed örökké tart, kezeid műveit ne hagyd cserben!

Ma Ihowa e whakaoti aku mea: e Ihowa, e mau ana tau mahi tohu ake ake; kaua e whakarerea nga mahi a ou ringa.