< Zsoltárok 132 >

1 Zarándoklás éneke. Emlékezzél meg, Örökkévaló, Dávid számára mind az ő sanyargásáról.
Panginoon, alalahanin mo para kay David ang lahat niyang kadalamhatian;
2 Aki megesküdött az Örökkévalónak; fogadást tett Jákób hatalmasának:
Kung paanong sumumpa siya sa Panginoon, at nanata sa Makapangyarihan ni Jacob:
3 nem megyek be házam sátrába, nem szállok föl ágyam nyoszolyájára,
Tunay na hindi ako papasok sa tabernakulo ng aking bahay, ni sasampa man sa aking higaan,
4 nem engedek álmot szemeimnek, szempilláimnak szendergést,
Hindi ako magbibigay ng pagkakatulog sa aking mga mata, o magpapaidlip man sa aking mga talukap-mata;
5 mígnem találok helyet az Örökkévalónak; lakást Jákób hatalmasának.
Hanggang sa ako'y makasumpong ng dakong ukol sa Panginoon, ng tabernakulo ukol sa Makapangyarihan ni Jacob.
6 Íme, hallottuk Efrátban, találtuk az erdő mezejében.
Narito, narinig namin sa Ephrata: aming nasumpungan sa mga parang ng gubat.
7 Hadd menjünk be lakásába, boruljunk le lábai zsámolyához!
Kami ay magsisipasok sa kaniyang tabernakulo; kami ay magsisisamba sa harap ng kaniyang tungtungan.
8 Kelj föl, Örökkévaló, nyugvóhelyedre, te és hatalmad ládája.
Bumangon ka, Oh Panginoon, sa iyong pahingahang dako: ikaw, at ang kaban ng iyong kalakasan.
9 Papjaid öltözzenek igazságba és jámboraid ujjongjanak!
Magsipagsuot ang iyong mga saserdote ng katuwiran; at magsihiyaw ang iyong mga banal dahil sa kagalakan.
10 Dávid szolgád miatt ne utasítsd vissza fölkentednek arczát.
Dahil sa iyong lingkod na kay David huwag mong ipihit ang mukha ng iyong pinahiran ng langis.
11 Megesküdött az Örökkévaló Dávidnak igazában, a mitől el nem tér: Tested gyümölcséből valót helyezek a te trónodra;
Ang Panginoon ay sumumpa kay David sa katotohanan; hindi niya babaligtarin: ang bunga ng iyong katawan ay aking ilalagay sa iyong luklukan.
12 ha fiaid megőrzik szövetségemet s bizonyságomat, melyre őket tanítom, fiaik is mindenkorig üljenek a te trónodon!
Kung iingatan ng iyong mga anak ang aking tipan. At ang aking patotoo na aking ituturo, magsisiupo naman ang kanilang mga anak sa iyong luklukan magpakailan man.
13 Mert kiválasztotta az Örökkévaló Cziónt, megkívánta azt magának lakóhelyül:
Sapagka't pinili ng Panginoon ang Sion; kaniyang ninasa na pinaka tahanan niya.
14 ez nyugvóhelyem mindenkorra, itt fogok lakni, mert megkivántam azt.
Ito'y aking pahingahang dako magpakailan man. Dito ako tatahan; sapagka't aking ninasa.
15 Eleségét áldva áldom, szűkölködőit jóllakatom kenyérrel,
Aking pagpapalain siyang sagana sa pagkain; aking bubusugin ng pagkain ang kaniyang dukha.
16 papjait meg üdvbe öltöztetem, és jámborai ujjongva ujjonganak.
Ang kaniya namang mga saserdote ay susuutan ko ng kaligtasan: at ang kaniyang mga banal ay magsisihiyaw ng malakas sa kagalakan.
17 Ott sarjasztok szarvat Dávidnak, elrendezek mécsest fölkentemnek.
Doo'y aking pamumukuhin ang sungay ni David: aking ipinaghanda ng ilawan ang aking pinahiran ng langis.
18 Ellenségeit szégyenbe öltöztetem, rajta pedig tündöklik koszorúja.
Ang kaniyang mga kaaway ay susuutan ko ng kahihiyan: nguni't sa kaniya'y mamumulaklak ang kaniyang putong.

< Zsoltárok 132 >