< Zsoltárok 132 >

1 Zarándoklás éneke. Emlékezzél meg, Örökkévaló, Dávid számára mind az ő sanyargásáról.
Pieśń stopni. Pamiętaj, PANIE, Dawida [i] wszystkie jego utrapienia;
2 Aki megesküdött az Örökkévalónak; fogadást tett Jákób hatalmasának:
Jak przysiągł PANU [i] ślubował potężnemu [Bogu] Jakuba, [mówiąc]:
3 nem megyek be házam sátrába, nem szállok föl ágyam nyoszolyájára,
Zaprawdę, nie wejdę do przybytku, do mego domu, i nie wstąpię na posłanie mego łoża;
4 nem engedek álmot szemeimnek, szempilláimnak szendergést,
I nie dam zasnąć swoim oczom ani drzemać swoim powiekom;
5 mígnem találok helyet az Örökkévalónak; lakást Jákób hatalmasának.
Póki nie znajdę miejsca dla PANA, mieszkania dla potężnego [Boga] Jakuba.
6 Íme, hallottuk Efrátban, találtuk az erdő mezejében.
Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
7 Hadd menjünk be lakásába, boruljunk le lábai zsámolyához!
Wejdźmy do jego przybytków, oddajmy pokłon u podnóżka jego stóp.
8 Kelj föl, Örökkévaló, nyugvóhelyedre, te és hatalmad ládája.
Powstań, PANIE, i [wejdź] do miejsca twego odpoczynku, ty i arka twojej mocy.
9 Papjaid öltözzenek igazságba és jámboraid ujjongjanak!
Niech twoi kapłani ubiorą się w sprawiedliwość, a twoi święci niech się radują.
10 Dávid szolgád miatt ne utasítsd vissza fölkentednek arczát.
Ze względu na Dawida, twego sługę, nie odtrącaj oblicza twego pomazańca.
11 Megesküdött az Örökkévaló Dávidnak igazában, a mitől el nem tér: Tested gyümölcséből valót helyezek a te trónodra;
Przysiągł PAN Dawidowi prawdę i nie wycofa się z tego: Z owocu twoich bioder posadzę na twoim tronie.
12 ha fiaid megőrzik szövetségemet s bizonyságomat, melyre őket tanítom, fiaik is mindenkorig üljenek a te trónodon!
Jeśli twoi synowie będą strzegli mojego przymierza i moich świadectw, których ich nauczę, to wtedy i ich synowie aż na wieki będą siedzieli na twoim tronie.
13 Mert kiválasztotta az Örökkévaló Cziónt, megkívánta azt magának lakóhelyül:
PAN bowiem wybrał Syjon i upodobał [go] sobie na mieszkanie:
14 ez nyugvóhelyem mindenkorra, itt fogok lakni, mert megkivántam azt.
To będzie mój odpoczynek aż na wieki; tu będę mieszkał, bo go sobie upodobałem.
15 Eleségét áldva áldom, szűkölködőit jóllakatom kenyérrel,
Będę obficie błogosławił jego żywność, a jego ubogich nasycę chlebem.
16 papjait meg üdvbe öltöztetem, és jámborai ujjongva ujjonganak.
Jego kapłanów przyodzieję zbawieniem, a jego święci będą wołać radośnie.
17 Ott sarjasztok szarvat Dávidnak, elrendezek mécsest fölkentemnek.
[Tam] sprawię, że zakwitnie róg Dawida; tam zgotuję pochodnię memu pomazańcowi.
18 Ellenségeit szégyenbe öltöztetem, rajta pedig tündöklik koszorúja.
Okryję jego nieprzyjaciół wstydem, ale nad nim rozkwitnie jego korona.

< Zsoltárok 132 >