< Zsoltárok 132 >
1 Zarándoklás éneke. Emlékezzél meg, Örökkévaló, Dávid számára mind az ő sanyargásáról.
Een lied Hammaaloth. O HEERE! gedenk aan David, aan al zijn lijden;
2 Aki megesküdött az Örökkévalónak; fogadást tett Jákób hatalmasának:
Dat hij den HEERE gezworen heeft, den Machtige Jakobs gelofte gedaan heeft, zeggende:
3 nem megyek be házam sátrába, nem szállok föl ágyam nyoszolyájára,
Zo ik in de tent mijns huizes inga, zo ik op de koets van mijn bed klimme!
4 nem engedek álmot szemeimnek, szempilláimnak szendergést,
Zo ik mijn ogen slaap geve, mijn oogleden sluimering;
5 mígnem találok helyet az Örökkévalónak; lakást Jákób hatalmasának.
Totdat ik voor den HEERE een plaats gevonden zal hebben, woningen voor den Machtige Jakobs!
6 Íme, hallottuk Efrátban, találtuk az erdő mezejében.
Ziet, wij hebben van haar gehoord in Efratha; wij hebben haar gevonden in de velden van Jaar.
7 Hadd menjünk be lakásába, boruljunk le lábai zsámolyához!
Wij zullen in Zijn woningen ingaan, wij zullen ons nederbuigen voor de voetbank Zijner voeten.
8 Kelj föl, Örökkévaló, nyugvóhelyedre, te és hatalmad ládája.
Sta op, HEERE! tot Uw rust, Gij en de ark Uwer sterkte!
9 Papjaid öltözzenek igazságba és jámboraid ujjongjanak!
Dat Uw priesters bekleed worden met gerechtigheid, en dat Uw gunstgenoten juichen.
10 Dávid szolgád miatt ne utasítsd vissza fölkentednek arczát.
Weer het aangezicht Uws Gezalfden niet af, om Davids, Uws knechts wil.
11 Megesküdött az Örökkévaló Dávidnak igazában, a mitől el nem tér: Tested gyümölcséből valót helyezek a te trónodra;
De HEERE heeft David de waarheid gezworen, waarvan Hij niet wijken zal, zeggende: Van de vrucht uws buiks zal Ik op uw troon zetten.
12 ha fiaid megőrzik szövetségemet s bizonyságomat, melyre őket tanítom, fiaik is mindenkorig üljenek a te trónodon!
Indien uw zonen Mijn verbond zullen houden, en Mijn getuigenissen, die Ik hun leren zal; zo zullen ook hun zonen tot in eeuwigheid op uw troon zitten.
13 Mert kiválasztotta az Örökkévaló Cziónt, megkívánta azt magának lakóhelyül:
Want de HEERE heeft Sion verkoren, Hij heeft het begeerd tot Zijn woonplaats, zeggende:
14 ez nyugvóhelyem mindenkorra, itt fogok lakni, mert megkivántam azt.
Dit is Mijn rust tot in eeuwigheid, hier zal Ik wonen, want Ik heb ze begeerd.
15 Eleségét áldva áldom, szűkölködőit jóllakatom kenyérrel,
Ik zal haar kost rijkelijk zegenen, haar nooddruftigen zal Ik met brood verzadigen.
16 papjait meg üdvbe öltöztetem, és jámborai ujjongva ujjonganak.
En haar priesters zal Ik met heil bekleden, en haar gunstgenoten zullen zeer juichen.
17 Ott sarjasztok szarvat Dávidnak, elrendezek mécsest fölkentemnek.
Daar zal Ik David een hoorn doen uitspruiten; Ik heb voor Mijn Gezalfde een lamp toegericht.
18 Ellenségeit szégyenbe öltöztetem, rajta pedig tündöklik koszorúja.
Ik zal zijn vijanden met schaamte bekleden; maar op hem zal zijn kroon bloeien.