Zsoltárok 124

1 Zarándoklás éneke. Dávidtól. Ha nem az Örökkévaló az, ki velünk volt – így szóljon Izraél

«Жуқириға чиқиш нахшиси» Әгәр биз тәрәптә турғини Пәрвәрдигар болмиған болса, — Аһ, Исраил шундақ десун —

2 ha nem az Örökkévaló az, ki velünk volt, midőn ránk támadtak emberek:

Биз тәрәптә турғини Пәрвәрдигар болмиған болса, Кишиләр бизгә һуҗумға қозғалғанда,

3 akkor elevenen nyeltek volna el bennünket, midőn haragjuk föllobbant ellenünk;

Уларниң ғәзиви бизгә туташқанда, — Шу чағда улар бизни тирик жутуветәтти;

4 akkor a vizek elsodortak volna bennünket, patak ment volna át lelkünk fölött;

[Шу чағда] сулар бизни ғәриқ қиливетәтти; Кәлкүн бешимиздин өтәтти;

5 akkor átmentek volna lelkünk fölött a kevély vizek.

Давалғуған сулар бешимиздин өтәтти!

6 Áldva Iegyen az Örökkévaló, ki nem adott bennünket ragadmányul fogaiknak!

Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә болғай! Уларниң чишлириға ов болушқа бизни қоюп бәрмиди.

7 Lelkünk mint a madár megmenekült a madarászok tőréből; a tőr eltörött és mi megmenekültünk.

Җенимиз тутқучиларниң басмиқидин қечип чиққан қуштәк қачти; Басмақ сундурулуп, биз қачтуқ!

8 Segítségünk az Örökkévaló nevében van, ki égnek és földnek teremtője.

Еришкән ярдимимиз Пәрвәрдигарниң намидидур, Асман-зимин Яратқучиниң намидидур!