Zsoltárok 122

1 Zarándoklás éneke. Dávidtól. Örültem, mikor azt mondták nekem: az Örökkévaló házába menjünk.

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

2 Ott álltak lábaink kapuidban, oh Jeruzsálem!

و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

3 Jeruzsálem, mely építve van, mint oly város, mely egyaránt összekapcsoltatott;

اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

4 hová felvonúltak a törzsek, Jáh törzsei, bizonyságul Izraélnek, hogy hálát adjanak az Örökkévaló nevének.

قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

5 Mert ott ültek trónokon törvényre, trónjain Dávid házának.

در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

6 Kérdezzétek Jeruzsálem békéjét: boldogok legyenek, kik téged szeretnek!

برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

7 Legyen béke bástyádon, boldogság palotáidban!

ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

8 Testvéreim és társaim kedvéért, hadd szólok: Béke benned!

به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

9 Az Örökkévalónak Istenünknek háza kedveért, hadd kérjek jót neked!

ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.