Zsoltárok 121

1 Ének a zarándoklásra. A hegyek felé emelem szemeimet: honnan jön segítségem?

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

2 Segítségem az Örökkévalótól, ki égnek és földnek teremtője.

کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

3 Ne engedje ingadozni lábadat, ne szunnyadjon a te őriződ!

خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

4 Íme, nem szunnnyad és nem alszik Izraél őrzője.

او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

5 Az Örökkévaló a te őrződ, az Örökkévaló a te árnyékod, jobb kezed mellett.

خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

6 Nappal nem ver téged a nap, sem éjjel a hold.

آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

7 Az Örökkévaló megőriz téged minden rossztól, megőrzi lelkedet.

خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

8 Az Örökkévaló megőrzi mentedet és jöttödet, mostantól mindörökké!

خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.