Zsoltárok 114

1 Mikor Izraél kivonult Egyiptomból, Jákób háza érthetetlen nyelvű nép közül:

Sa paglakaw sa Israel gikan sa Egipto, Ang panimalay ni Jacob gikan sa katawohan nga lain ug pinulongan;

2 lett Jehúda szentélyévé, Izraél az ő uradalmává.

Ang Juda nahimong balaan niyang puloy-anan, Ang Israel nahimong iyang gingharian.

3 A tenger látta és megfutamodott, a Jordán hátra kanyarult;

Ang dagat nakakita niini, ug mingkalagiw; Ang Jordan misibug.

4 a hegyek szökdeltek mint kosok, a halmok mint fiatal juhok.

Ang kabukiran minglukso sama sa mga lakeng carnero, Ang kabungtoran nga gagmay sama sa mga nating carnero.

5 Mi lelt, oh tenger, hogy megfutamodol, oh Jordán, hogy hátra kanyarúlsz,

Unsay gibati mo, Oh dagat, nga mingkalagiw ka? Ikaw, Oh Jordan, nga misibug ka man?

6 hegyek ti, hogy szökdeltek mint kosok, halmok, mint fiatal juhok?

Kamo nga kabukiran, nga minglukso kamo sama sa mga laekng carnero; Kamong kabungtoran nga gagmay, nga sama sa mga nating carnero?

7 Az Úr elől reszkess, oh föld, Jákób Istene elől,

Kumurog, ikaw yuta, diha sa atubangan sa Ginoo, Diha sa atubangan sa Dios ni Jacob,

8 ő ki a sziklát vizes tóvá változtat-ja, a kovát víznek forrásává.

Nga maoy naghimo sa bato nga danaw sa tubig, Ang bato nga santik ngadto sa usa ka tuboran sa mga tubig.