Zsoltárok 112

1 Hallelúja! Boldog a férfi, ki az Istent féli, parancsolatait kedveli nagyon!

Haleluja! Bone estas al la homo, kiu timas la Eternulon Kaj tre amas Liajn ordonojn.

2 Hatalmas lesz magzatja az országban, az egyenesek nemzedéke megáldatik.

Forta sur la tero estos lia semo; La gento de virtuloj estos benita.

3 Vagyon és gazdagság van házában, s örökké megáll az igazsága.

Bonstato kaj riĉeco estas en lia domo; Kaj lia justeco restas eterne.

4 A sötétségben világosság tündöklik föl az egyeneseknek: a kegyelmes és irgalmas és igazságos.

En mallumo leviĝas lumo por la virtulo. Li estas kompatema, favorkora, kaj justa.

5 Jól jár férfi, ki könyörül és kölcsön ad, elintézi dolgait jog szerint;

Bone estas al la homo, kiu kompatas kaj pruntedonas, Kiu pesas siajn farojn per justeco.

6 mert örökké nem tántorodik meg, örök emlékezetül lészen az igaz.

Ĉar neniam li falos; Virtulo estos memorata eterne.

7 Rossz hírtől nem fél, megállapodott a szive, az Örökkévalóban bizakodó.

Malbonan famon li ne timos; Fortika estas lia koro, ĝi fidas la Eternulon.

8 Szilárd a szive, nem fél, mígnem rájuk néz szorongatóira.

Senŝanceliĝa estas lia koro; Li ne timas, ĝis li vidas la pereon de siaj malamikoj.

9 Szórva adott a. szükölködőknek, örökké megáll az igazsága, szarva emelkedik dicsőségben.

Li ŝutas kaj donas al la malriĉuloj; Lia justeco restas eterne, Lia korno altiĝos en honoro.

10 A gonosz látja és boszankodik, fogait vicsorítja és elcsügged; a gonoszok vágya elvész.

La malvirtulo vidas kaj ĉagreniĝas, Kunfrapas la dentojn kaj konsumiĝas. La deziro de malvirtuloj pereos.