< Zsoltárok 110 >

1 Dávidtól zsoltár. Ugymond az Örökkévaló uramnak: Ulj jobbomra, mígnem teszem ellenségeidet lábaidnak zsámolyául.
David psalmus dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum
2 Hatalmas pálczádat kinyújtja az Örökkévaló Cziónból: uralkodjál ellenségeid között!
virgam virtutis tuae emittet Dominus ex Sion dominare in medio inimicorum tuorum
3 Néped csupa készség hadsereged napján; szentséges díszben, hajnal méhéből feléd száll fiatalságod karmatja.
tecum principium in die virtutis tuae in splendoribus sanctorum ex utero ante luciferum genui te
4 Megesküdött az Örökkévaló s nem bánja meg: Te pap vagy örökké Malkiczédek módjára.
iuravit Dominus et non paenitebit eum tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech
5 Az Úr a te jobbodon szétzúzott haragjának napján királyokat.
Dominus a dextris tuis confregit in die irae suae reges
6 Ítéletet tart a nemzetek fölött teli holttestekkel minden – összezúzta a fejet tágas földön.
iudicabit in nationibus implebit cadavera conquassabit capita in terra multorum
7 A patakból az úton iszik, azért fölemeli a fejet.
de torrente in via bibet propterea exaltabit caput

< Zsoltárok 110 >