< Zsoltárok 109 >

1 A karmesternek. Dávidtól zsoltár. Dicséretem Istene, ne hallgass!
Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Boże mojej chwały, nie milcz;
2 Mert gonosznak száját és csalfaságnak száját nyitották rám, beszéltek velem hazug nyelvvel.
Bo otworzyły się przeciwko mnie usta niegodziwego i usta podstępnego; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym;
3 És gyülölet szavaival környékeztek, és harczoltak ellenem ok nélkül.
Otoczyli mnie słowami nienawiści i walczą przeciwko mnie bez przyczyny.
4 Szeretetemért vádolnak engem, holott én csnpa imádság vagyok.
Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się [za nich] modliłem.
5 Tettek velem rosszat jóért, s gyűlöletetszeretetemért.
Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.
6 Rendelj föléje gonoszt, és vádló álljon jobbjánál!
Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy.
7 Mikor megitélték, kerüljön ki bűnösnek és imája váljék vétekké!
Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech.
8 Legyenek napjai kevesek, a mi neki szánva volt, más vegye el!
Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny.
9 Legyenek gyermekei árvák, és felesége özvegy!
Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.
10 S bujdosva bujdossanak el gyerrnekei, kéregessenek és kolduljanak, el a romjaiktól!
Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą [z dala] od swoich opustoszałych miejsc.
11 Tőrbe ejtse hitelező mindazt a mi az övé, és idegenek prédálják el szerzeményét.
Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią [owoc] jego pracy.
12 Ne legyen neki, ki tartósan mível szeretetet s ne legyen árváinak, ki rajtuk könyörül!
Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami.
13 Legyenek utódai kiirtásra, a másik nemzedékben törültessék el nevök!
Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.
14 Emlékezésre legyen őseinek bűne az Örökkévalónál, es anyjának vétke el ne törültessék!
Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony.
15 Legyenek mindig előtte az Örökkévalónak, s irtsa ki az országból emléküket!
Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich;
16 Mivelhogy nem gondolt arra, hogy szeretetet míveljen s üldözött szegény és szükölködő embert s levert szívüt, hogy megölhesse.
Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.
17 Szerette az átkot, tehát rája jött, nem kedvelte az áldást, tehát eltávozott tőle.
Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; [skoro] nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.
18 Felöltötte az átkot mint ruháját, tehát bement mint a víz a belsejébe, s mint az olaj csontjaiba.
Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.
19 Legyen neki mint ruha, melybe burkolózik, és övül, melyet mindig felköt.
Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.
20 Ez munkabére vádlóimnak az Örökkévalótól, s azoké, kik rosszat beszélnek lelkem ellen!
Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.
21 Te pedig Örökkévaló, én Uram, tégy velem neved kedvéért, mert jó a te kegyelmed, ments meg engemet!
Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.
22 Mert szegény és szükölködő vagyok, és szívem megsebesült én bennem.
[Jestem] bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.
23 Mint árnyék, mikor megnyúlik, eltünedezem, elriasztattam mint a sáska.
Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.
24 Térdeim elgyengültek a bőjttől, és húsom elsoványodott, zsírtalan.
Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu.
25 És én gyalázásra lettem nekik; meglátnak, fejüket csóválják.
Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; [gdy] mnie widzą, kiwają głowami.
26 Védelmezz meg, Örökkévaló, én Istenem, segíts engem szereteted szerint!
Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia;
27 Hadd tudják meg, hogy a te kezed ez, te, oh Örökkévaló, cselekedted!
Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś.
28 Átkozzanak ők, te pedig áldasz; támadtak, de megszégyenültek, szolgád pedig örül.
Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; [gdy] powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli.
29 Öltsenek vádlóim gyalázatot, s burkolózzanak mint a köpenybe szégyenökbe!
Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem.
30 Magasztalom az Örökkévalót szájammal nagyon, és sokak közepette dicsérem őt;
Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić;
31 mert ott áll jobbjánál a szükölködőnek, hogy megsegítse lelkének biráitól.
Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.

< Zsoltárok 109 >