Zsoltárok 109
1 A karmesternek. Dávidtól zsoltár. Dicséretem Istene, ne hallgass!
Musiqi rəhbəri üçün. Davudun məzmuru. Ey tərənnüm etdiyim Allah, susma!
2 Mert gonosznak száját és csalfaságnak száját nyitották rám, beszéltek velem hazug nyelvvel.
Çünki pislər, hiyləgərlər ağzını açıb Yalançı dilləri ilə məndən danışırlar.
3 És gyülölet szavaival környékeztek, és harczoltak ellenem ok nélkül.
Mənə hər tərəfdən nifrət dolu sözlər deyirlər, Nahaq yerə hücumlarına məruz qalıram.
4 Szeretetemért vádolnak engem, holott én csnpa imádság vagyok.
Sevgimin əvəzinə mənə ittiham yağdırırlar, Mən isə dua etməkdəyəm.
5 Tettek velem rosszat jóért, s gyűlöletetszeretetemért.
Yaxşılığımın əvəzinə yamanlıq edirlər, Sevgimin əvəzinə nifrətlə cavab verirlər.
6 Rendelj föléje gonoszt, és vádló álljon jobbjánál!
Belə adamın qarşısına bir pis insanı çıxar, Sağ tərəfində dayanıb onu ittiham etsin!
7 Mikor megitélték, kerüljön ki bűnösnek és imája váljék vétekké!
Hökm oxunanda o təqsirkar çıxsın, Qoy onun duası günah sayılsın!
8 Legyenek napjai kevesek, a mi neki szánva volt, más vegye el!
Onun ömrü az olsun, Vəzifəsini başqası tutsun!
9 Legyenek gyermekei árvák, és felesége özvegy!
Övladları yetim, Arvadı isə dul qalsın!
10 S bujdosva bujdossanak el gyerrnekei, kéregessenek és kolduljanak, el a romjaiktól!
Övladları didərgin düşüb dilənçi olsun, Yaşamağa xarabalıq belə, tapmasın!
11 Tőrbe ejtse hitelező mindazt a mi az övé, és idegenek prédálják el szerzeményét.
Sələmçilər hər şeyini əlindən alsın, Nə qazanıbsa, yadellilər talayaraq aparsın!
12 Ne legyen neki, ki tartósan mível szeretetet s ne legyen árváinak, ki rajtuk könyörül!
Ona məhəbbət göstərən olmasın, Yetim qalan balalarına yazığı gələn tapılmasın!
13 Legyenek utódai kiirtásra, a másik nemzedékben törültessék el nevök!
Qoy onun nəsli kəsilsin, Gələcək nəslin arasından adları silinsin!
14 Emlékezésre legyen őseinek bűne az Örökkévalónál, es anyjának vétke el ne törültessék!
Ata-babasının təqsiri Rəbbin hüzurunda yaddan çıxmasın, Anasının günahı heç zaman yuyulmasın!
15 Legyenek mindig előtte az Örökkévalónak, s irtsa ki az országból emléküket!
Belə adamlar Rəbbin hüzurunda daim təqsirkar qalsınlar, Dünyadan izi-tozu silinsin, yada salınmasınlar!
16 Mivelhogy nem gondolt arra, hogy szeretetet míveljen s üldözött szegény és szükölködő embert s levert szívüt, hogy megölhesse.
Çünki məhəbbət göstərməyi unutdular, Məzlumu, fəqiri, qəlbisınıqları Həlak etmək üçün təqib etdilər.
17 Szerette az átkot, tehát rája jött, nem kedvelte az áldást, tehát eltávozott tőle.
Qarğış etməyi sevirdi, öz başına dönsün, Alqış etməyi sevmirdi, ona əli çatmasın!
18 Felöltötte az átkot mint ruháját, tehát bement mint a víz a belsejébe, s mint az olaj csontjaiba.
Ondan əynindəki paltar kimi qarğış çıxardı, Qoy qarğışı su kimi canına, ilik kimi sümüklərinə hopsun!
19 Legyen neki mint ruha, melybe burkolózik, és övül, melyet mindig felköt.
Qarğışı onu əyninin libası kimi bürüsün, Hər gün belinə kəmər tək dolansın!
20 Ez munkabére vádlóimnak az Örökkévalótól, s azoké, kik rosszat beszélnek lelkem ellen!
Məni ittiham edənlər, Mənim barəmdə pis sözlər söyləyənlər Rəbbin cəzasına gəlsinlər!
21 Te pedig Örökkévaló, én Uram, tégy velem neved kedvéért, mert jó a te kegyelmed, ments meg engemet!
Lakin, ey Xudavənd Rəbb, ismin naminə Özün mənə qayğı göstər, O gözəl məhəbbətinə görə məni azad et.
22 Mert szegény és szükölködő vagyok, és szívem megsebesült én bennem.
Çünki mən məzlum və fəqir insanam, Köksümdəki ürəyimdən yaralanmışam.
23 Mint árnyék, mikor megnyúlik, eltünedezem, elriasztattam mint a sáska.
Düşən kölgə kimi itirəm, Vurulub atılan çəyirtkəyə bənzəyirəm.
24 Térdeim elgyengültek a bőjttől, és húsom elsoványodott, zsírtalan.
Bax oruc tutmaqdan dizlərim əsir, Bir dəri, bir sümük qalmışam.
25 És én gyalázásra lettem nekik; meglátnak, fejüket csóválják.
Görənlər mənə lağ edir, Başlarını yelləyir.
26 Védelmezz meg, Örökkévaló, én Istenem, segíts engem szereteted szerint!
Ya Rəbb Allahım, Sən mənə kömək et, Məhəbbətinə görə məni qurtar.
27 Hadd tudják meg, hogy a te kezed ez, te, oh Örökkévaló, cselekedted!
Bilsinlər ki, bu Sənin əlindədir, Ya Rəbb, Sən bunu edə bilərsən.
28 Átkozzanak ők, te pedig áldasz; támadtak, de megszégyenültek, szolgád pedig örül.
Qoy onlar qarğış etsinlər, Sən mənə xeyir-dua ver, Qoy onlar əleyhimə qalxarkən utansınlar. Sənin qulunam, qoy sevinim!
29 Öltsenek vádlóim gyalázatot, s burkolózzanak mint a köpenybe szégyenökbe!
İttihamçılarım rüsvayçılığa bürünsünlər, Xəcaləti xalat kimi geyinsinlər.
30 Magasztalom az Örökkévalót szájammal nagyon, és sokak közepette dicsérem őt;
Mənim dilim Rəbbə bol-bol şükür söyləyəcək, Xalq içində Ona həmd edəcək.
31 mert ott áll jobbjánál a szükölködőnek, hogy megsegítse lelkének biráitól.
Çünki O, fəqirin sağ tərəfində dayanar ki, Edam hökmü verənlərin əlindən onu qurtarsın.
