< Zsoltárok 108 >

1 Ének. Zsoltár Dávidtól. Szilárd a szivem, oh Isten, hadd énekelek, hadd zengek – méltóságom is!
Ang akong kasingkasing naandam na, Oh Dios; Magaawit ako, oo, magaawit ako ug mga pagdayeg, bisan uban sa akong himaya.
2 Ébredj lant és hárfa! Hadd ébresztem a hajnalt!
Pagmata, salterio ug alpa: Ako sa akong kaugalingon mangadlawon pagmata.
3 Magasztallak téged népek közt, Örökkévaló, és zengek neked a nemzetek közt.
Magahatag ako kanimo ug mga pasalamat, Oh Jehova, sa taliwala sa mga katawohan; Ug kanimo magaawit ako sa mga pagdayeg sa taliwala sa mga nasud.
4 Mert nagy az egeken felül szereteted s a felhőkig igazságod.
Kay ang imong mahigugmaong-kalolot daku man ibabaw sa kalangitan; Ug ang imong kamatuoran naga-abut ngadto sa mga langit.
5 Emelkedjél az egek fölé, oh Isten, s az egész föld fölé dicsőségeddel!
Pagabayawon ka, Oh Dios, ibabaw sa kalangitan, Ug ang imong himaya ibabaw sa tibook nga yuta.
6 Azért hogy megszabadíttassanak kedveltjeid, segíts jobboddal és hallgass meg!
Aron pagaluwason ang imong hinigugma, Luwasa sa imong toong kamot, ug tubaga kami.
7 Isten beszélt szentségében: hadd ujjongok, hadd osztom ki Sekhémet, és Szukkót völgyét hadd mérem fel.
Ang Dios nagasulti diha sa iyang pagkabalaan: magakalipay ako; Pagabahinon ko ang Sichem, ug pagasukdon ko ang walog sa Succoth.
8 Enyém Gileád, enyém Menasse, Efraim pedig fejem erőssége, Jehúda törvény-pálczám.
Ang Galaad ako man; ang Manases ako; Ang Ephraim usab mao ang panalipod sa akong ulo; Ang Juda mao ang akong magbubuhat sa balaod.
9 Móáb mosdómedenczém, Edómra vetem sarumat, Peléset fölött riadozom.
Ang Moab mao ang akong dolang nga hunawanan; Sa ibabaw sa Edom igasalibay ko ang akong sapin; Mosinggit ako sa ibabaw sa Filistia.
10 Ki vezet engem az erősített várba, ki vezérel engem Edómig?
Kinsa ba ang modala kanako ngadto sa ciudad nga kinutaan? Kinsa ba ang motultol kanako ngadto sa Idumea?
11 Nemde te, oh Isten, elvetettél minket és nem vonulsz ki, Isten, hadainkkal!
Wala ba ikaw magasalikway kanamo, Oh Dios? Ug ikaw wala na mouban, Oh Dios, sa among mga panon.
12 Adj nekünk segítséget a szorongatótól, hisz hiábavaló embernek segedelme.
Hatagi kami ug tabang batok sa kaaway; Kay kawang lamang ang tabang sa tawo.
13 Istennel végzünk hatalmast, és ő letiporja szorongatóinkat.
Pinaagi sa Dios makabuhat kami sa pagkamaisugon: Kay siya mao ang moyatak sa among mga kabatok.

< Zsoltárok 108 >