Zsoltárok 105
1 Adjatok hálát az Örökkévalónak, szólítsátok nevét, tudassátok a népek közt cselekményeit!
Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.
2 Énekeljetek neki, zengjetek neki, gondolkodjatok el mind az ő csodatettein!
Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderen.
3 Dicsekedjetek szent nevével; örüljön szíve az Örökkévaló keresőinek!
Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde zich.
4 Keressétek föl az Örökkévalót és hatalmát, arczát keressétek mindig!
Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte; zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.
5 Emlékezzetek csodatetteiről, melyeket mívelt, csodajeleiről és szája ítéleteiről.
Gedenkt Zijner wonderen, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en der oordelen Zijns monds.
6 Szolgájának Ábrahámnak magzatja ti, Jákób fiai, az ő kiválasztottjai!
Gij zaad van Abraham, Zijn knecht, gij kinderen van Jakob, Zijn uitverkorene!
7 Ő az Örökkévaló, a mi Istenünk, az egész földön vannak ítéletei.
Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.
8 Örökké megemlékezett szövetségéről, az igéről, melyet megparancsolt ezer nemzedékre,
Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten;
9 melyet kötött Ábrahámmal, és Izsáknak tett esküjéről;
Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;
10 megállapította Jákóbnak törvényül, Izraélnek örök szövetségül;
Welken Hij ook gesteld heeft aan Jakob tot een inzetting, aan Israel tot een eeuwig verbond,
11 mondván: neked adom Kanaán országát, birtoktok osztályául!
Zeggende: Ik zal u geven het land Kanaan, het snoer van ulieder erfdeel.
12 Midőn csekély számúak voltak, csak kevesen és benne tartózkodók:
Als zij weinig mensen in getal waren, ja, weinig en vreemdelingen daarin;
13 akkor jártak nemzettől nemzethez, egyik királyságból más néphez.
En wandelden van volk tot volk, van het ene koninkrijk tot het andere volk;
14 Nem engedte embernek, hogy zsarolja őket, s megfenyített miattuk királyokat:
Hij liet geen mens toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:
15 ne nyúljatok fölkentjeimhez és prófétáimat ne bántsátok!
Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.
16 Éhséget szólított az országra, eltörte a kenyér minden pálczáját.
Hij riep ook een honger in het land; Hij brak allen staf des broods.
17 Küldött előttük egy férfiút, rabszolgául adatott el József.
Hij zond een man voor hun aangezicht henen; Jozef werd verkocht tot een slaaf.
18 Békóval sanyargatták lábát, vasba jutott a lelke,
Men drukte zijn voeten in den stok; zijn persoon kwam in de ijzers.
19 az időig, hogy bekövetkezett az igéje, az Örökkévaló szava megtisztította őt.
Tot den tijd toe, dat Zijn woord kwam, heeft hem de rede des HEEREN doorlouterd.
20 Küldött a király s feloldozta, népek uralkodója s kiszabadította.
De koning zond, en deed hem ontslaan; de heerser der volken liet hem los.
21 Úrrá tette háza fölött és uralkodóvá minden vagyonán,
Hij zette hem tot een heer over zijn huis, en tot een heerser over al zijn goed;
22 hogy megköthesse nagyjait kedve szerint, és bölcscsé tegye véneit.
Om zijn vorsten te binden naar zijn lust, en zijn oudsten te onderwijzen.
23 És Egyiptomba jutott Izraél, s Jákób tartózkodott Chám földjén.
Daarna kwam Israel in Egypte, en Jakob verkeerde als vreemdeling in het land van Cham.
24 S megszaporította népét nagyon és számosabbá tette szorongatóinál.
En Hij deed Zijn volk zeer wassen, en maakte het machtiger dan Zijn tegenpartijders.
25 Átváltoztatta szívöket, hogy meggyűlöljék népét, hogy fondorkodjanak szolgái ellen.
Hij keerde hun hart om, dat zij Zijn volk haatten, dat zij met Zijn knechten listiglijk handelden.
26 Küldte Mózest, az ő szolgáját, Áront, akit kiválasztott;
Hij zond Mozes, Zijn knecht, en Aaron, dien Hij verkoren had.
27 elvégezték köztük jeleinek dolgait meg csodákat Chám földjén.
Zij deden onder hen de bevelen Zijner tekenen, en de wonderwerken in het land van Cham.
28 Küldött sötétséget és sötét lett, s nem engedetlenkedtek igéje iránt.
Hij zond duisternis, en maakte het duister; en zij waren Zijn woord niet wederspannig.
29 Átváltoztatta vizeiket vérré s megölte halukat.
Hij keerde hun wateren in bloed, en Hij doodde hun vissen.
30 Hemzsegett országuk békáktól, királyaik szobáiban.
Hun land bracht vorsen voort in overvloed, tot in de binnenste kameren hunner koningen.
31 Szólt és jött gyülevész vad, férgek egész határukba.
Hij sprak, en er kwam een vermenging van ongedierte, luizen, in hun ganse landpale.
32 Jégesőt adott nekik esőjük gyanánt, lobogó tüzet országukban;
Hij maakte hun regen tot hagel, vlammig vuur in hun land.
33 elverte szőlőjüket és fügefájukat és összetörte határuk fáit.
En Hij sloeg hun wijnstok en hun vijgeboom, en Hij brak het geboomte hunner landpalen.
34 Szólt és jött sáska, nyaló sáska szám nélkül,
Hij sprak, en er kwamen sprinkhanen en kevers, en dat zonder getal;
35 s megemésztett minden füvet országukban, s megemésztette földjük gyümölcsét.
Die al het kruid in hun land opaten, ja, aten de vrucht hunner landbouwe op.
36 Megölt minden elsőszülöttet országukban, zsengéjét minden tehetségöknek.
Hij versloeg ook alle eerstgeborenen in hun land, de eerstelingen al hunner krachten.
37 Erre kivonultatta őket ezüsttel és aranynyal, és törzsei közt nem volt gyöngélkedő.
En Hij voerde hen uit met zilver en goud; en onder hun stammen was niemand, die struikelde.
38 Örült Egyiptom kivonultukon, mert rájuk esett rettegésük.
Egypte was blijde, als zij uittrokken, want hun verschrikking was op hen gevallen.
39 Kiterített felhőt takarónak, meg tüzet, hogy világítson éjjel.
Hij breidde een wolk uit tot een deksel, en vuur om den nacht te verlichten.
40 Kértek s hozott fürjet és égnek kenyérevel jóllakatta őket.
Zij baden, en Hij deed kwakkelen komen, en Hij verzadigde hen met hemels brood.
41 Sziklát nyitott és vizek folytak, jártak a sivatagban folyamként.
Hij opende een steenrots, en er vloeiden wateren uit, die gingen door de dorre plaatsen als een rivier.
42 Mert megemlékezett szent igéjéről Ábrahámhoz, az ő szolgájához.
Want Hij dacht aan Zijn heilig woord, aan Abraham, Zijn knecht.
43 És kivezette népét vígságban, ujjongásban kiválasztottjait;
Alzo voerde Hij Zijn volk uit met vrolijkheid, Zijn uitverkorenen met gejuich.
44 adta nekik nemzetek országait, hogy elfoglalják népek fáradalmát:
En Hij gaf hun de landen der heidenen, zodat zij in erfenis bezaten den arbeid der volken;
45 avégett, hogy megőrizzék törvényeit és megtartsák a tanait. Hallelúja!
Opdat zij Zijn inzettingen onderhielden, en Zijn wetten bewaarden. Hallelujah!
