< Zsoltárok 103 >
1 Dávidtól. Áldjad, én lelkem, az Örökkévalót s egész belsőm az ő szent nevét!
Psalm Dawida. Błogosław, moja duszo, PANA, i całe moje wnętrze – jego święte imię.
2 Áldjad, én lelkem, az Örökkévalót s ne feledkezzél meg mind az ő tetteiről!
Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach.
3 Ő az, ki megbocsátja minden bűnödet, ki meggyógyítja minden betegségedet;
On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby;
4 ki veremből váltja meg éltedet, ki körülvesz téged szeretettel s irgalommal;
On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.
5 ki jóval tartja el díszedet, hogy megújhodik sasként ifjúságod.
On nasyca dobrem twoje usta i odnawia twoją młodość jak u orła.
6 Igazságot tesz az Örökkévaló és jogot mind a zsaroltaknak.
PAN wymierza sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym.
7 Megismerteti útjait Mózessel, Izraél fiaival cselekvéseit:
Dał poznać swe drogi Mojżeszowi, a synom Izraela swoje dzieła.
8 irgalmas és kegyelmes az Örökkévaló, hosszantűrő és bőséges a szeretetben.
Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i [pełen] wielkiego miłosierdzia.
9 Nem mindétig fog pörölni s nem örökké haragot tartani.
Nie będzie się spierał bez końca ani wiecznie [gniewu] chował.
10 Nem vétkeink szerint járt el velünk, s nem bűneink szerint bánt velünk.
Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.
11 Mert amint magas az ég a föld fölött: hatalmas volt szeretete az ő tisztelői fölött.
Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, [tak] wielkie [jest] jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.
12 Amint távol van kelet nyugattól: eltávolította tőlünk bűntetteinket.
Jak daleko jest wschód od zachodu, [tak] daleko oddalił od nas nasze występki.
13 Amint atya irgalmaz gyermekeinek, irgalmazott az Örökkévaló az ő tisztelőinek.
Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.
14 Mert ő ismeri hajlamunkat, emlékezik rá, hogy por vagyunk.
On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.
15 Halandónak akár fű a napjai, mint a mező virága úgy virágzik;
Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.
16 mert szél vonult el rajta s nincsen, s nem ismeri őt többé a helye.
Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.
17 De az Örökkévaló szeretete öröktől-örökké van tisztelői fölött, s igazsága jut gyermekeik gyermekeinek:
Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;
18 azoknak kik szövetségét megőrzik s megemlékeznek rendeleteiről, hogy megtegyék.
[Nad tymi], którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.
19 Az Örökkévaló az égben szilárdította meg trónját és királysága a mindenségen uralkodik.
PAN na niebiosach ustanowił [swój] tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.
20 Áldjátok az Örökkévalót, ti angyalai, ti hatalmas erejűek, akik végezitek igéjét, hallgatván igéjének szavára!
Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.
21 Áldjátok az Örökkévalót mind a seregei, szolgálattevői ti, akaratának végzői!
Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.
22 Áldjátok az Örökkévalót, mind a művei ti, uralmának minden helyein! Áldjad, én lelkem, az Örökkévalót!
Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.