Zsoltárok 103
1 Dávidtól. Áldjad, én lelkem, az Örökkévalót s egész belsőm az ő szent nevét!
Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.
2 Áldjad, én lelkem, az Örökkévalót s ne feledkezzél meg mind az ő tetteiről!
Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.
3 Ő az, ki megbocsátja minden bűnödet, ki meggyógyítja minden betegségedet;
Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;
4 ki veremből váltja meg éltedet, ki körülvesz téged szeretettel s irgalommal;
Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:
5 ki jóval tartja el díszedet, hogy megújhodik sasként ifjúságod.
Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.
6 Igazságot tesz az Örökkévaló és jogot mind a zsaroltaknak.
Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.
7 Megismerteti útjait Mózessel, Izraél fiaival cselekvéseit:
Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.
8 irgalmas és kegyelmes az Örökkévaló, hosszantűrő és bőséges a szeretetben.
Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
9 Nem mindétig fog pörölni s nem örökké haragot tartani.
Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.
10 Nem vétkeink szerint járt el velünk, s nem bűneink szerint bánt velünk.
Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.
11 Mert amint magas az ég a föld fölött: hatalmas volt szeretete az ő tisztelői fölött.
Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;
12 Amint távol van kelet nyugattól: eltávolította tőlünk bűntetteinket.
A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.
13 Amint atya irgalmaz gyermekeinek, irgalmazott az Örökkévaló az ő tisztelőinek.
Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.
14 Mert ő ismeri hajlamunkat, emlékezik rá, hogy por vagyunk.
Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.
15 Halandónak akár fű a napjai, mint a mező virága úgy virágzik;
Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.
16 mert szél vonult el rajta s nincsen, s nem ismeri őt többé a helye.
Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.
17 De az Örökkévaló szeretete öröktől-örökké van tisztelői fölött, s igazsága jut gyermekeik gyermekeinek:
Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,
18 azoknak kik szövetségét megőrzik s megemlékeznek rendeleteiről, hogy megtegyék.
Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.
19 Az Örökkévaló az égben szilárdította meg trónját és királysága a mindenségen uralkodik.
Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.
20 Áldjátok az Örökkévalót, ti angyalai, ti hatalmas erejűek, akik végezitek igéjét, hallgatván igéjének szavára!
Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.
21 Áldjátok az Örökkévalót mind a seregei, szolgálattevői ti, akaratának végzői!
Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.
22 Áldjátok az Örökkévalót, mind a művei ti, uralmának minden helyein! Áldjad, én lelkem, az Örökkévalót!
Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.
