< Példabeszédek 5 >
1 Fiam, bölcsességemre figyelj, értelmemre hajtsad füledet,
Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
2 hogy megőrizd a meggondolást s a tudást óvják meg az ajkaid.
Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
3 Mert színméztől csepegnek az idegen nőnek ajkai és ínye simább az olajnál;
Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
4 de a vége keserű, mint az üröm, éles, mint a kétélű kard.
Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
5 Lábai halálra szállnak le, az alvilágot tartják léptei; (Sheol )
Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła. (Sheol )
6 az élet ösvényeit nehogy mérlegelje, tétováztak nyomdokai, a nélkül hogy tudná.
Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
7 Most pedig, fiúk, hallgassatok reám, s ne térjetek el szájam mondásaitól!
Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
8 Távol tartsd tőle útadat, s ne közeledjél háza bejáratához.
Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
9 Nehogy másoknak adjad díszedet és esztendőidet a kegyetlennek;
Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
10 nehogy idegenek lakjanak jól erőddel és fáradalmaiddal idegen ember házában.
Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
11 Sóhajtasz majd végeden, midőn elfogy tested és húsod,
I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
12 és azt mondod: mint gyűlöltem az oktatást s a feddést megvetette szívem,
I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
13 és nem hallgattam oktatóim szavára s tanítóim felé nem hajtottam fülemet!
Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
14 Kevés híján benn voltam minden bajban, gyülekezet és község közepette!
O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
15 Igyál vizet saját vermedből és folyóvizet saját kutadból.
Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
16 Az utczára omoljanak forrásaid, a piaczokra vízpatakok?
Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
17 Legyenek egyedül a tieid s nem idegenekéi veled együtt.
Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
18 Legyen a te kútfőd áldott s örülj ifjúkorod feleségével.
Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
19 Szerelmetes őzike, kedves zerge: emlői ittasítsanak minden időben, szerelmében mámorosodjál mindig;
[Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
20 hisz miért mámorosodnál, fiam, idegen nővel s ölelnéd más asszonynak keblét?
Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
21 Mert az Örökkévaló szemei előtt vannak a férfi útjai s mind a nyomdokait mérlegeli.
Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
22 Bűnei megfogják a gonoszt és vétke kötelékeivel fogva tartatik.
Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
23 Ő meg fog halni oktatás híján s oktalanságának nagyságában eltévelyeg.
Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.