< Példabeszédek 23 >
1 Midőn leülsz étkezni az uralkodóval, ügyelve ügyelj arra, hogy ki van előtted;
Als ge bij den koning aan tafel zit, Let dan enkel op wat voor u staat,
2 kést tennél a torkodra, ha vágynak vagy az embere.
En zet een mes op uw keel Als ge een goede eetlust hebt;
3 Ne kívánkozzál csemegéi után, hisz hazugság étele az.
Wees niet belust op zijn lekkernijen, Want ze zijn een bedriegelijke spijs.
4 Ne fáradozzál, hogy meggazdagodj, eszességednél fogva hagyj föl avval.
Doe geen moeite, om rijkdom te verwerven, Zie van uw voornemen af;
5 A mint ráröpíted szemeidet, nincs meg; mert bizony szárnyakat csinál magának, mint a sas, mely az égbe röpül.
Zodra ge uw zinnen daarop zet, Is hij al heen! Want hij maakt zich vleugels, En vliegt als een arend de lucht in.
6 Ne étkezzél az irigyszeműnek ételéből és ne kívánkozzál csemegéi után.
Ga niet eten bij een vrek, Wees niet belust op zijn lekkernijen;
7 Mert olyan ő, a mint lelkében számítgat; egyél és igyál mondja neked, de szíve nincs veled.
Want het is iemand, die bij zichzelf zit te rekenen, Die "Eet en drink" tot u zegt, maar het niet meent.
8 Falatodat, melyet megettél, kihányod, elvesztegetted kedves beszédeidet.
De spijs, die ge gegeten hebt, spuwt ge weer uit, En uw vriendelijke woorden hebt ge verspild.
9 Balgának fülei előtt ne beszélj, mert kigúnyolná szavaid eszes voltát.
Spreek niet ten aanhoren van een dwaas; Hij geeft niets om uw wijze woorden.
10 Ne told el az ősrégi határt, s az árvák földjeibe ne lépj be;
Verleg de grenzen van weduwen niet En raak niet aan de akker van wezen;
11 mert megváltójuk erős, ő viszi majd ügyüket ellened.
Want hun Losser is sterk, Hij neemt het voor hen tegen u op.
12 Nyújtsd oda az oktatásnak szívedet és füledet a tudás mondásainak.
Neem een vermaning wel ter harte Open uw oren voor verstandige taal.
13 Ne vond meg a fiútól a fenyítést; midőn vesszővel vered, nem hal meg;
Ge moet een knaap geen vermaning sparen, Al slaat ge hem met een stok, hij gaat er niet van dood;
14 te vesszővel vered őt és lelkét az alvilágtól mented meg. (Sheol )
Want als ge hem met een stok hebt geslagen, Hebt ge hem van de onderwereld gered. (Sheol )
15 Fiam, ha bölcs lett a szíved, örül az én szívem is;
Mijn kind, als úw hart wijs is, Zal ook mijn hart zich verheugen;
16 és vigadnak veséim, mikor ajkaid egyeneset beszélnek.
Mijn ziel zal jubelen, Als uw lippen juiste dingen zeggen.
17 Ne irigykedjék szíved a vétkesekre, hanem istenfélelemben legyen egész nap.
Laat uw hart niet jaloers zijn op zondaars, Maar ijveren voor de vrees voor Jahweh, iedere dag;
18 Mert bizony van jövendő, és reményed nem írtatik ki.
Als ge die bewaart, is er toekomst, En zal uw verwachting niet worden beschaamd.
19 Halljad, fiam te, és légy bölcs, és igazítsd az útra szívedet.
Mijn zoon, luister en wees wijs, Breng uw hart op het rechte pad.
20 Ne légy azok közt, kik bort isznak, azok közt, kik húsban dőzsölnek.
Doe niet mee met wijnslempers, Met hen, die zich aan vlees te buiten gaan;
21 Mert az iszákos és dőzsölő elszegényedik, és rongyokba, öltöztet a szendergés.
Want een drinker en een veelvraat verarmt, De roes hult iemand in lompen.
22 Hallgass atyádra, a ki téged nemzett, s ne gúnyolódjál, midőn megvénült az anyád.
Luister naar uw vader, die u heeft verwekt, Minacht uw moeder niet, als ze oud is geworden.
23 Igazságot szerezz és ne add el, bölcsességet és oktatást és értelmet.
Verwerf u waarheid, en verkoop ze niet, Wijsheid, tucht en inzicht.
24 Ujjongva ujjong az igaznak atyja, s a ki bölcsnek szülője, örül vele.
Innig verheugt zich de vader van een rechtschapene, Wie een wijze baarde, beleeft genoegen aan hem:
25 Örüljön atyád és anyád, és ujjongjon az, ki téged szült.
Zo moge uw vader zich over u verheugen, Zij zich verblijden, die u ter wereld bracht.
26 Adjad, fiam, szívedet énnekem, és szemeid óvják meg az útjaimat.
Mijn zoon, schenk mij uw hart, Laat uw ogen op mijn wegen letten;
27 Mert mélységes verem a parázna nő, és szűk kút az idegen nő;
Want een deerne is een diepe kuil, Een vreemde vrouw een nauwe put.
28 sőt mint a rabló, úgy leselkedik ő, és hűteleneket az emberek közt gyarapít.
Ja, zij ligt op de loer als een rover, En maakt vele mensen ontrouw.
29 Kinek jaj; kinek baj, kinek viszálykodás, kinek panasz, kinek sebek ok nélkül, kinek szemek vörössége?
Waar klinkt ach, en waar klinkt wee; Waar heerst twist, waar nijpen de zorgen? Waar worden zonder reden wonden geslagen, Waar worden de blikken beneveld?
30 Azoknak, kik későig ülnek a bor mellett, azoknak, kik bemennek vizsgálni a kevert italt.
Waar men nog laat aan de wijn zit, Waar men komt, om de drank te keuren.
31 Ne nézd a bort, mint piroslik, mint mutatja színét a serlegben, simán csúszik le!
Zie niet om naar de wijn, hoe rood hij is, Hoe hij fonkelt in het glas. Wel glijdt hij zachtjes naar binnen, Vloeiend langs lippen en tanden.
32 A végén mar mint a kígyó, és mint a baziliszk sebesít.
Maar ten leste bijt hij als een slang, Is hij giftig als een adder.
33 Szemeid idegen dolgokat látnak majd, és szíved ferdeségeket beszél;
Uw ogen zien vreemde dingen, Uw hart slaat wartaal uit;
34 s olyan lész, mint a ki a tenger közepén fekszik s mint a ki fekszik az árbócznak tetején.
Ge voelt u als iemand, die dobbert op zee, Als een matroos bij zware storm:
35 Megvertek, nem fájt nekem, ütöttek, nem éreztem; mikor ébredek föl? Még továbbra is keresem.
"Ze hebben me geslagen, en ik voelde het niet, Ze hebben me gebeukt, en ik merkte het niet! Wanneer ben ik weer wakker? Dan ga ik er nog eens op uit!"