< Példabeszédek 18 >
1 Kívánságát keresi a különváló, minden ellen, a mi üdvös, kitör.
Occasiones quaerit qui vult recedere ab amico: omni tempore erit exprobrabilis.
2 Nem talál kedvet a balga az értelemben, hanem abban, hogy feltáruljon a szíve.
Non recipit stultus verba prudentiae: nisi ea dixeris quae versantur in corde eius.
3 A gonosz jöttével jön a gúny is, a szégyennel együtt a gyalázat.
Impius, cum in profundum venerit peccatorum, contemnit: sed sequitur eum ignominia et opprobrium.
4 Mélységes vizek a férfi szájának szavai, bugyogó patak, bölcsesség forrása.
Aqua profunda verba ex ore viri: et torrens redundans fons sapientiae.
5 Tekintettel lenni a gonoszra nem jó, elhajítani az igazat az ítéletben.
Accipere personam impii in iudicio non est bonum, ut declines a veritate iudicii.
6 A balgáknak ajkai pörbe kerülnek, és szája az ütlegeket híja.
Labia stulti miscent se rixis: et os eius iurgia provocat.
7 A balgának szája rettegés neki, és ajkai lelkének a tőre.
Os stulti contritio eius: et labia ipsius, ruina animae eius.
8 A suttogónak szavai akár a csemege, s azok leszálltak a testnek kamaráiba.
Verba bilinguis, quasi simplicia: et ipsa perveniunt usque ad interiora ventris. Pigrum deiicit timor: animae autem effeminatorum esurient.
9 Az is, ki munkájában henyélkedik, testvére a rontó embernek.
Qui mollis et dissolutus est in opere suo, frater est sua opera dissipantis.
10 Erős torony az Örökkévaló neve; abba fut az igaz és mentve van.
Turris fortissima, nomen Domini: ad ipsam currit iustus, et exaltabitur.
11 A gazdagnak vagyona az ő erős vára és mint magas fal – képzeletében.
Substantia divitis urbs roboris eius, et quasi murus validus circumdans eum.
12 Romlás előtt büszkélkedik az ember szíve, de a tiszteletnek előtte alázatosság van.
Antequam conteratur, exaltatur cor hominis: et antequam glorificetur, humiliatur.
13 A ki feleletet ad mielőtt hallaná, oktalanság az rá nézve és szégyen.
Qui prius respondet quam audiat, stultum se esse demonstrat, et confusione dignum.
14 A férfi lelke elbírja betegségét; de a levert lelket ki viseli el?
Spiritus viri sustentat imbecillitatem suam: spiritum vero ad irascendum facilem quis poterit sustinere?
15 Az értelmesnek szíve tudást szerez, s a bölcseknek füle tudást keres.
Cor prudens possidebit scientiam: et auris sapientium quaerit doctrinam.
16 Az ember ajándéka tág tért ad neki, és a nagyok elé vezeti őt.
Donum hominis dilatat viam eius, et ante principes spatium ei facit.
17 Igaza van az elsőnek a pörében, de jön majd a társa és kikutatja.
Iustus, prior est accusator sui: venit amicus eius, et investigabit eum.
18 Viszályokat megszüntet a sorsvetés és erőseket szétválaszt.
Contradictiones comprimit sors, et inter potentes quoque diiudicat.
19 A megsértett testvér keményebb az erős várnál, és viszályok akár a kastély retesze.
Frater, qui adiuvatur a fratre, quasi civitas firma: et iudicia quasi vectes urbium.
20 A férfi szájának gyümölcséből jól lakik teste, ajkai terméséből lakik jól.
De fructu oris viri replebitur venter eius: et genimina labiorum ipsius saturabunt eum.
21 Halál és élet a nyelv kezében, s a ki szereti, élvezi gyümölcsét.
Mors, et vita in manu linguae: qui diligunt eam, comedent fructus eius.
22 Asszonyt talált, jót talált és kegyet nyert az Örökkévalótól.
Qui invenit mulierem bonam, invenit bonum: et hauriet iucunditatem a Domino. Qui expellit mulierem bonam, expellit bonum: qui autem tenet adulteram, stultus est et insipiens.
23 Könyörögve beszél a szegény, de a gazdag keményen felel.
Cum obsecrationibus loquitur pauper: et dives effabitur rigide.
24 Vannak társak arra, hogy rosszul járjunk, s van barát, ki ragaszkodóbb testvérnél.
Vir amicabilis ad societatem, magis amicus erit, quam frater.