< Példabeszédek 11 >
1 Csalárd mérleg utálata az Örökkévalónak, de teljes súlykő kedvére van.
Malvera pesilo estas abomenaĵo por la Eternulo; Sed plena pezo plaĉas al Li.
2 Jött a kevélység és jött a szégyen is; de a szerényeknél bölcsesség van.
Se venis malhumileco, venos ankaŭ honto; Sed ĉe la humiluloj estas saĝo.
3 Az egyenesek gáncstalansága vezeti őket, de a hűtlenkedők ferdesége elpusztítja őket.
La senkulpeco de la piuloj gvidos ilin; Sed la falsemo pereigos la maliculojn.
4 Nem használ a vagyon a haragnak napján, de az igazság megment a haláltól.
Ne helpos riĉo en la tago de kolero; Sed bonfaremo savas de morto.
5 A gáncstalannak igazsága egyenessé teszi útját, de gonoszsága által elesik a gonosz.
La justeco de piulo ebenigas lian vojon; Sed malpiulo falos per sia malpieco.
6 Az egyenesek igazsága megmenti őket, de vágyuk által megfogatnak a hűtlenkedők.
La justeco de piuloj savos ilin; Sed la pasio de maliculoj ilin kaptos.
7 Gonosz ember halálával elvész a remény, s a jogtalanság várakozása elveszett.
Kiam mortas homo pia, ne pereas lia espero; Sed la atendo de la pekuloj pereas.
8 Az igaz kiszabadult a szorongatásból, és jött helyébe a gonosz.
Piulo estas savata kontraŭ mizero, Kaj malpiulo venas sur lian lokon.
9 Szájjal rontja meg felebarátját az istentelen, de tudás által kiszabadulnak az igazak.
Per la buŝo de hipokritulo difektiĝas lia proksimulo; Sed per kompreno piuloj saviĝas.
10 Mikor jó dolguk van az igazaknak, vigad a város, s mikor elvesznek a gonoszok, ujjongás van.
Kiam al la piuloj estas bone, la urbo ĝojas; Kaj kiam pereas malpiuloj, ĝi estas gaja.
11 Az egyenesek áldása által emelkedik a város, de a gonoszok szája által leromboltatik.
Per la beno de piuloj urbo altiĝas; Kaj per la buŝo de malpiuloj ĝi ruiniĝas.
12 Gúnyolódik felebarátján az esztelen, de az értelmes ember hallgat.
Kiu mokas sian proksimulon, tiu estas malsaĝulo; Sed homo prudenta silentas.
13 Ki mint rágalmazó jár, feltárja a titkot, de a hűséges szellemű eltakarja a dolgot.
Kiu iras kun kalumnioj, tiu elperfidas sekreton; Sed kiu havas fidelan spiriton, tiu konservas aferon.
14 Útmutatások nélkül elesik a nép, de a tanácsosok sokaságában győzelem van.
Ĉe manko de prikonsiliĝo popolo pereas; Sed ĉe multe da konsilantoj estas bonstato.
15 Nagyon rosszul jár, ha ki idegenért kezeskedett, de a ki gyűlöli a kézcsapást, az bizton van.
Malbonon faras al si tiu, kiu garantias por fremdulo; Sed kiu malamas donadon de mano, tiu estas ekster danĝero.
16 Kedves asszony megtartja a tiszteletet, és az erősek megtartják a gazdagságot.
Aminda virino akiras honoron, Kaj potenculoj akiras riĉon.
17 Saját lelkével tesz jót a kegyes ember, de saját testét megzavarja a kegyetlen.
Bonkora homo donos bonon al sia animo, Kaj kruelulo detruas sian karnon.
18 gonosz hazug munkabért szerez, de a ki igazságot vet, igaz jutalmat.
Malvirtulo akiras profiton malveran, Kaj la semanto de virto veran rekompencon.
19 Igazságos becsületesség életre visz, de ki a rosszat hajhássza, halálára teszi.
Bonfarado kondukas al vivo; Kaj kiu celas malbonon, tiu iras al sia morto.
20 Az Örökkévaló utálata az álnok szívűek, de kedvére vannak a gáncstalan útuak.
Abomenaĵo por la Eternulo estas la malickoruloj; Sed plaĉas al Li tiuj, kiuj iras vojon pian.
21 Kezet kézre! Nem marad büntetlenül a rossz, de az igazak magzatja megmenekül.
Oni povas esti certa, ke malvirtulo ne restos senpuna; Sed la idaro de virtuloj estos savita.
22 Arany gyűrű sertésnek orrában, szép asszony, de ész híján.
Kiel ora ringo sur la nazo de porko, Tiel estas virino bela, sed malbonkonduta.
23 Az igazak kívánsága csupán a jó, a gonoszok reménye – harag.
La deziro de virtuloj estas nur bono; Sed malvirtuloj povas esperi nur koleron.
24 Van, a ki szór és még gyarapszik, de a ki megvon attól, a mi illő – csak szűkölködésre teszi.
Unu disdonas, kaj riĉiĝas ĉiam pli; Alia tro avaras, kaj tamen nur malriĉiĝas.
25 Áldásos lélek bőségben részesül, s a ki telít, maga is telíttetik.
Animo benanta ĝuos bonstaton; Kaj kiu trinkigas, tiu mem havos sufiĉe por trinki.
26 A ki visszatartja a gabonát, azt megátkozza a nép, de áldás száll a gabonaeladónak fejére.
Kiu retenas grenon, tiun malbenas la popolo; Sed beno venas sur la kapon de tiu, kiu disdonas.
27 A ki jóra igyekszik, kedvességet keres, de a ki rossz után tör, ő reá jön az.
Kiu celas bonon, tiu atingos plaĉon; Sed kiu serĉas malbonon, tiun ĝi trafos.
28 A ki gazdagságában bízik, az el fog esni, de mint a falevél virulnak az igazak.
Kiu fidas sian riĉecon, tiu falos; Sed virtuloj floros kiel juna folio.
29 A ki megzavarja házát, szelet kap birtokul, és szolgája lesz az oktalan a bölcsszívűnek.
Kiu detruas sian domon, tiu heredos venton; Kaj malsaĝulo estas sklavo de saĝulo.
30 Az igaznak gyümölcse életnek fája, és lelkeket nyer meg a bölcs.
La frukto de virtulo estas arbo de vivo; Kaj akiranto de animoj estas saĝulo.
31 Lám az igaznak a földön fizetnek, hát még a gonosznak és vétkezőnek.
Se virtulo ricevas redonon sur la tero, Tiom pli malvirtulo kaj pekulo!