Jeremiás sir 5
1 Emlékezzél meg, mi lett velünk, tekintsd és nézd gyalázatunkat!
Бешимизға чүшкәнләрни есиңгә кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар; Қара, бизниң рәсвачилиқта қалғинимизни нәзириңгә алғайсән!
2 Birtokunk átszállt idegenekre, házaink külföldiekre.
Мирасимиз ятларға, Өйлиримиз яқа жутлуқларға тапшурулди.
3 Árvák lettünk, apátlanok, anyáink mintegy özvegyek.
Биз житим-йесирләр, атисизлар болуп қалдуқ; Анилиримизму тул қалди.
4 Vizünket pénzért ittuk, fát díjon szerzünk.
Ичидиған суни сетивелишимиз керәк; Отунни пәқәт пулға алғили болиду.
5 Nyakunkon üldöztek minket, elfáradtunk, nem adatott pihennünk.
Бизни қоғлиғучилар тап бастуруп келиватиду; Һалсирап, һеч арам тапалмаймиз.
6 Egyiptomnak adtunk kezet, Assúrnak, hogy jóllakjunk kenyérrel.
Җан сақлиғидәк бир чишләм нанни дәп, Мисир һәм Асурийәгә қол берип бойсунғанмиз.
7 Atyáink vétkeztek és nincsenek, mi pedig bűneiket hordoztuk.
Ата-бовилиримиз гуна садир қилип дуниядин кәтти; Биз болсақ, уларниң қәбиһлигиниң җазасини көтиришкә қалдуқ.
8 Szolgák uralkodnak rajtunk, nincs ki kezökből kiszabadítana.
Үстимиздин һөкүм сүргүчиләр қуллардур; Бизни уларниң қолидин азат қилғучи йоқтур.
9 Lelkünk árán szerezzük kenyerünket a pusztának kardja miatt.
Далада қилич түпәйлидин, Ненимизни тепишқа җенимизни тәвәккул қилмақтимиз.
10 Bőrünk megfeketélett mint a kemencze az éhség forrósága miatt.
Теримиз тонурдәк қизиқ, Ачлиқ түпәйлидин қизитма бизни басмақта.
11 Asszonyokat bántalmaztak Cziónban, hajadonokat Jehúda városaiban.
Зионда аяллар, Йәһуда шәһәрлиридә пак қизлар аяқ асти қилинди.
12 Vezérek akasztattak fel kezük által, vének arcza nem tiszteltetett.
Әмирләр қолидин дарға есип қоюлди; Ақсақалларниң һөрмити һеч қилинмиди.
13 Ifjak malmot hordtak és fiuk a fában botlottak meg.
Яш жигитләр ярғунчақта җапа тартмақта, Оғул балилиримиз отун жүкләрни йүдүп дәлдәңшип маңмақта.
14 Vének eltüntek a kapuból, ifjak az ő daluktól.
Ақсақаллар шәһәр дәрвазисида олтармас болди; Жигитләр нәғмә-навадин қалди.
15 Eltünt szivünk vigalma, gyászra fordult körtánczunk.
Шат-хурамлиқ көңлимиздин кәтти, Уссул ойнишимиз матәмгә айланди.
16 Leesett fejünk koronája, oh jaj nekünk, hogy vétkeztünk.
Бешимиздин таҗ жиқилди; Һалимизға вай! Чүнки биз гуна садир қилдуқ!
17 Ezért lett sínylővé a szivünk, ezek miatt sötétültek el szemeink:
Буниң түпәйлидин жүрәклиримиз муҗулди; Булар түпәйлидин көзлиримиз қараңғулашти —
18 Czión hegyéért, hogy elpusztult, rókák kószálnak rajta.
— Зион теғиға қарап көзлиримиз қараңғулашти, Чүнки у чөлдәрәп кәтти, Чилбөрә униңда пайлап жүрмәктә.
19 Te, Örökkévaló, székelsz örökre, trónod nemzedékre meg nemzedékre.
Сән, и Пәрвәрдигар, мәңгүгә һөкүм сүрисән; Тәхтиң дәвирдин-дәвиргә давамлишиду.
20 Miért felejtesz el bennünket mindig, elhagysz minket hosszú időkre?
Сән немишкә бизни дайим унтуйсән? Немишкә шунчә узунғичә биздин ваз кечисән?
21 Téríts bennünket magadhoz, hogy megtérjünk, újítsd meg napjainkat mint hajdanta.
Бизни йениңға қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар! Шундақ болғанда биз қайталаймиз! Күнлиримизни қедимкидәк әслигә кәлтүргәйсән,
22 Avagy végkép elvetettél minket, olyannyira haragudtál ránk!
— Әгәр сән бизни мутләқ чәткә қақмиған болсаң, Әгәр биздин чәксиз ғәзәпләнмигән болсаң!
