Jónás 2
1 És imádkozott Jóna az Örökkévalóhoz, az ő Istenéhez, a halnak beleiből.
Na rĩrĩ, Jona arĩ kũu nda ya thamaki ĩyo nene mũno akĩhooya Jehova Ngai wake.
2 Mondta: Szólítottam szorultságomból az Örökkévalót és meghallgatott engem; az alvilág méhéből fohászkodtam, hallottad szavamat. (Sheol h7585)
Akiuga atĩrĩ: “Ndakaĩire Jehova ndĩ mĩnyamaro-inĩ, nake akĩnjĩtĩka. Ngĩhooya ũteithio ndĩ o kũu mbĩrĩra-inĩ kũrĩa kũriku, nawe ũkĩigua gũkaya gwakwa. (Sheol h7585)
3 Bedobtál engem mélységbe, a tengerek szívébe, s folyam vett körül engem; mind a habjaid és hullámaid átvonultak rajtam!
Wee wathinĩkanirie nginya kũrĩa kũriku, o gatagatĩ ka iria rĩrĩa inene, naguo mũiyũro wa maaĩ ũgĩĩthiũrũrũkĩria; makũmbĩ maku mothe na ndiihũ cia maaĩ ikĩĩhubanĩria.
4 Én azt mondtam volt: elűzettem a to szemeid elől; ugyan megpillanthatom-e még szent templomodat?
Ngiuga atĩrĩ, ‘Ndĩ mũingate, ngeherio maitho-inĩ maku; no rĩrĩ, nĩngerorera hekarũ yaku theru hĩndĩ ĩngĩ.’
5 Vizek körülfogtak engem lelkemig, ár vett engem körül; nád fonódik a fejemhez.
Maaĩ macio maandigiicĩirie makenda kũnjũraga, nakuo kũu kũriku gũgaathiũrũrũkĩria; riya rĩa iria-inĩ rĩeohereire mũtwe wakwa.
6 Hegyek fenekéig szálltam alá, a földnek reteszei elzártak engem örökre, de felhoztad a veremből életemet, Örökkévaló, én Istenem!
Ngĩrikĩra o nginya itina-inĩ cia irĩma; thĩ ya kũu rungu ĩkĩĩhingĩrĩria nginya tene. No Wee Jehova, Ngai wakwa, nĩwarutire muoyo wakwa kuuma irima rĩu.
7 Mikor bágyadozott bennem a lelkem, az Örökkévalóra gondoltam – és eljutott hozzád imádságom, a te szent templomodhoz.
“Hĩndĩ ĩrĩa muoyo wakwa wathiraga, nĩndakũririkanire Wee Jehova, namo mahooya makwa magĩkinya o harĩwe, o thĩinĩ wa hekarũ yaku theru.
8 Akik őrizgetnek hamis hiábavalóságokat, szeretetüket hagyják el.
“Andũ arĩa mahooyaga mĩhianano ya tũhũ, nĩmoragĩrwo nĩ ũtugi ũrĩa ũngĩkorwo ũrĩ wao.
9 Én pedig a hála szavával áldozni akarok neked, a mit fogadtam, meg akarom fizetni – a segítség az Örökkévalóé!
No niĩ-rĩ, ndĩrĩkũrutagĩra igongona ngĩinaga rwĩmbo rwa gũcookia ngaatho. Nĩngahingia mĩĩhĩtwa yakwa ĩrĩa niĩ ndanehĩta. Ũhonokio uumaga kũrĩ Jehova.”
10 És szólt az Örökkévaló a halnak, és kiköpte Jónát a szárazföldre.
Nake Jehova agĩatha thamaki ĩyo nene, nayo ĩgĩtahĩka Jona thĩ nyũmũ.
