< Jónás 2 >

1 És imádkozott Jóna az Örökkévalóhoz, az ő Istenéhez, a halnak beleiből.
Hiche ngapi oi-sunga kon chun Jonah ataovin,
2 Mondta: Szólítottam szorultságomból az Örökkévalót és meghallgatott engem; az alvilág méhéből fohászkodtam, hallottad szavamat. (Sheol h7585)
Hiti hin aseijin ahi. Hitobanga hahsatna kato sung hin, keima Pakai henga kataovin Aman ka taona eisanpeh in ahi. Hiche thina lhankhuh tobanga konna nangma kahin kouvin Pakai nangman neihouvin ahi. (Sheol h7585)
3 Bedobtál engem mélységbe, a tengerek szívébe, s folyam vett körül engem; mind a habjaid és hullámaid átvonultak rajtam!
Nangin twipi thuhtah lah’a nei sonlut in, keima Twikhanglen lailunga kalhalut tai, hiche twipi chun eilonvuhin na twipi kinong gimnei noija hin neivui tai.
4 Én azt mondtam volt: elűzettem a to szemeid elől; ugyan megpillanthatom-e még szent templomodat?
Chujou chun Pakai nangin nanga konin neipai dohin, ahijeng vang'in keiman na hou in thenglam kahin ngat kit ding ahi.
5 Vizek körülfogtak engem lelkemig, ár vett engem körül; nád fonódik a fejemhez.
Na Twi kinong noija kalhaluttan chule hiche twipi hin eichup tan ahi. Twipi chun kapum pin eitom soh tai.
6 Hegyek fenekéig szálltam alá, a földnek reteszei elzártak engem örökre, de felhoztad a veremből életemet, Örökkévaló, én Istenem!
Molsang bul geijin ka kikholuttan akelkot kikhah jing leisetin eikhen khum tan, ahin O Pakai, Pathen nangin hiche kokhuh a kon hin nei huhdoh tan ahi!
7 Mikor bágyadozott bennem a lelkem, az Örökkévalóra gondoltam – és eljutott hozzád imádságom, a te szent templomodhoz.
Ka hinkho hi alamvai teng Pakai nangma ka hin gel doh jin, lunggil tah’a katao na Hou-in sunga ahung lutjin ahi.
8 Akik őrizgetnek hamis hiábavalóságokat, szeretetüket hagyják el.
Semthu pathen dihlou hou hon na mi hepina jong anung sun jitauve.
9 Én pedig a hála szavával áldozni akarok neked, a mit fogadtam, meg akarom fizetni – a segítség az Örökkévalóé!
Keiman vang nanga din thangvahna la sa pumin nanga dingin kiphaldoh jing ing kating, ka kitepna sa ho jong molso jing ding, ajeh chu huhhingna hi Pakai nanga kon bou ahi.
10 És szólt az Örökkévaló a halnak, és kiköpte Jónát a szárazföldre.
Hiche jou chun Pakaiyin nga chu thu apen ahileh Jonah chu tolgo chunga alohdohtan ahi.

< Jónás 2 >