Jób 9
1 Felelt Jób és mondta:
Аюп җававән мундақ деди: —
2 Valóban tudom, hogy így van; miképpen is igazulhat Istennel szemben a halandó?
Вай, сениңла тоғра, [дунияни] һәқиқәтән сән дегәндәк дәп билимән! Бирақ инсан балиси қандақ қилип Тәңри алдида һәққаний болалисун?
3 Ha kíván pörölni vele, nem felel neki egyre sem ezer közül.
Һәтта әгәр бириси униң билән дәвалишишқа петиналиса, Шу [киши] мәсилиләрниң миңдин биригиму җавап берәлмәйду.
4 Szívre bölcs, erőre hatalmas! Ki keményítette meg magát ellene és sértetlen maradt?
Униң қәлбидә чоңқур даналиқ бардур, У зор күч-қудрәткә егидур; Кимму Униңға қарши чиқип, жүригини том қилип, Кейин теч-аман қалған?
5 A ki hegyeket mozdít el, s nem is tudják, a melyeket felforgatott haragjában;
У тағларни ғәзивидә ғулатқанда, Уларға һеч билдүрмәйла уларни жулуп ташлайду.
6 a ki megreszketteti a földet a helyéről, hogy oszlopai megrendülnek;
У йәр-зиминни тәвритип өз орнидин қозғитиду, Шуниң билән униң түврүклири титрәп кетиду.
7 a ki szól a napnak s nem ragyog fel, s a csillagokra pecsétet tesz;
У қуяшқа көтирилмә дәп сөз қилсила, у қопмайду; У [халиса] юлтузларниңму нурини печәтләп қоялайду.
8 kiterjeszti az eget egymagában s lépdel a tenger magaslatain;
Асманларни кәң яйғучи пәқәт удур, У деңиз долқунлири үстигә дәссәп жүриду.
9 teremti a gönczölszekerét, az óriont s a fiastyúkot meg a Délnek kamaráit;
У йәттә қарақчи юлтуз, Орион юлтуз түркүми вә қәлб юлтуз топини, Җәнубий юлтуз түркүмлириниму яратқан.
10 a ki nagyokat tesz kikutathatatlanúl, csodásokat, úgy hogy számuk sincsen:
У һесаплиғусиз улуқ ишларни, Санап түгитәлмәйдиған карамәт ишларни қилиду.
11 lám, elvonul mellettem s nem látom, elhalad s nem veszem észre;
Қара, У йенимдин өтиду, бирақ мән Уни көрмәймән; У өтүп кетиду, бирақ Уни байқалмаймән.
12 ha kit elragad, ki utasítaná vissza, ki szólna hozzá mit mívelsz?
Мана, У елип кетиду, ким Уни Өз йолидин яндуралисун? Ким Униңдин: «Немә қиливатисән» дәп сорашқа петиналисун?
13 Isten nem fordítja el haragját, alatta legörnyedtek Ráháb segítői;
Тәңри ғәзивини қайтурувалмайду; Раһабниң ярдәмчилири Униң айиғиға баш егиду.
14 hát még hogy felelnék én neki, választanám szavaimat vele szemben!
Шундақ туруқлуқ, мән қандақму униңға җавап берәләйттим. Мән муназирә қилғидәк қандақ сөзләрни таллалайттим?
15 A ki, ha igazam volna, nem felelnék, az én bírámhoz könyörögnék.
Мабада мән һәққаний болсамму, Мән йәнила Униңға җавап берәлмәйттим; Мән пәқәт сотчимға илтиҗала қилалайттим.
16 Ha szólítanám s felelne nekem, nem hinném, hogy figyel szavamra.
Мән Униңға илтиҗа қилған вә У маңа җавап бәргән болсиму, Мән техи Униң садайимни аңлиғанлиғиға ишәш қилалмиған болаттим;
17 A ki viharban rám rohan, hogy sebeimet sokasítsa ok nélkül.
У боран-чапқунлар билән мени езиду, У ярилиримни сәвәпсиз көпәйтмәкта.
18 Nem enged lélegzetet vennem, hanem jóllakat keserűségekkel.
У маңа һәтта нәпәс елишқиму рухсәт бәрмәйду, Әксичә У маңа дәрд-әләмни жүкливәтти.
19 Ha erőn fordul meg: íme a hatalmas, és ha ítéleten: ki idéz meg engem?
Күч-қудрәт тоғрисида гәп қилсақ, мана, Униңдин күчлүк [йәнә башқа ким] бар? Адаләткә кәлсәк, ким Уни сотқа чақиралисун?!
20 Ha igazam volna, szájam ítélne el engem; gáncstalan vagyok, fonákká tesz engem.
Мән өзүмни ақлимақчи болсам, өз ағзим өзүмни гунаға патурар, Қосурсиз болған болсам, У йәнила мени әгир дәп бекитәр.
21 Gáncstalan vagyok, nem ismerem lelkemet, megvetem életemet!
Бирақ мән әслидә ейибсиз едим. Мәйли, өзүмниң қандақ болидиғанлиғим билән пәрвайим пәләк! Өз җенимдин тойдум!
22 Egyre megy; azért azt mondom: Gáncstalant és gonoszt semmisít ő meg.
Һәммә иш охшаш екән; шуңа мән дәймәнки, У дурусларниму, яманларниму охшашла йоқитиду.
23 Ha hirtelen öl az ostor, az ártatlanok elcsüggedésén gúnyolódik.
Туюқсиз бешиға қаза келип өлсә, У бегуналарға қилинған бу синаққа қарап күлиду.
24 Az ország gonoszok kezébe adatott; bíráinak arczát eltakarja, ha ő nem, ugyan kicsoda?
Йәр йүзи яманларниң қолиға тапшурулди; Бирақ У сотчиларниң көзлирини бу адаләтсизликни көрәлмәйдиған қилип қойиду; Мошундақ қилғучи У болмай, йәнә ким болсун?
25 Napjaim pedig gyorsabbak voltak a futárnál, eliramodtak, nem láttak jót.
Мениң күнлирим йәлтапанниң жүгүрүшидинму тез өтиду; Улар мәндин қечип кетиду, Уларниң һеч қандақ яхшилиғи йоқтур.
26 Tovavonultak akár gyékényhajók, mint sas lecsap az étkére.
Улар қомуш кемиләрдәк чапсан өтүп кетиду; Алғур бүркүт овни тутқили шуңғуғандәк тез маңиду.
27 Ha azt mondtam, hadd felejtem el panaszomat, hagyom abba bánatos arczomat s hadd derülök fel:
Әгәр: «Налә-пәрядтин тохтап, Чирайимни тутулдурмай хуш чирай болай» десәмму,
28 megfélemedtem mind a fájdalmaimtól, tudtam, hogy nem fogsz engem ártatlannak mondani.
Мән йәнила азаплиримниң һәммисидин қорқуп жүримән; Чүнки Сени мени бегуна һесаплимайду дәп билимән.
29 Nekem bűnösnek kell lennem – minek fáradozzam hát hiába?
Мән һаман әйиплик адәм болсам, Мән беһудә җапа тартип немә қилай?
30 Ha megmosakodnám hóvízben s lúggal tisztítanám kezeimet:
Һәтта қар сүйи билән жуюнуп, Қолумни шунчә пакизлиған болсамму,
31 akkor a verembe mártanál engem, hogy megutálnának ruháim.
Сән йәнила мени әврәзгә чөмүлдүрисәнки, Өз кийимимму мәндин нәпрәтлинидиған болиду!
32 Mert nem ember ő mint én, bogy felelhetnék neki, hogy együtt mehetnénk be ítéletre.
Чүнки У мән Униңға җавап берәлигидәк, маңа охшаш адәм әмәс. Мениң Униң билән сотта дәвалашқичилигим йоқтур.
33 Nem létezik, ki közöttünk dönt, ki rá tenné kezét mindkettőnkre.
Оттуримизда һәр иккимизни өз қоли билән тәң тутидиған келиштүргүчи болсиди!
34 Távolítsa el rólam vesszejét, s rettentése ne ijesszen engem:
У Өзиниң тайиғини мәндин жирақ қилсун, Униң вәһимиси мени қорқатмисун;
35 majd beszélnék s nem félnék tőle, mert nem olyan vagyok én magamban.
Шундила мән Униңдин қорқмай сөзләләйттим; Бирақ әһвалим ундақ әмәстур!
