Jób 9
1 Felelt Jób és mondta:
A Hiob odpowiedział:
2 Valóban tudom, hogy így van; miképpen is igazulhat Istennel szemben a halandó?
Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?
3 Ha kíván pörölni vele, nem felel neki egyre sem ezer közül.
Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.
4 Szívre bölcs, erőre hatalmas! Ki keményítette meg magát ellene és sértetlen maradt?
Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?
5 A ki hegyeket mozdít el, s nem is tudják, a melyeket felforgatott haragjában;
On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.
6 a ki megreszketteti a földet a helyéről, hogy oszlopai megrendülnek;
On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.
7 a ki szól a napnak s nem ragyog fel, s a csillagokra pecsétet tesz;
On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.
8 kiterjeszti az eget egymagában s lépdel a tenger magaslatain;
On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.
9 teremti a gönczölszekerét, az óriont s a fiastyúkot meg a Délnek kamaráit;
On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.
10 a ki nagyokat tesz kikutathatatlanúl, csodásokat, úgy hogy számuk sincsen:
On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.
11 lám, elvonul mellettem s nem látom, elhalad s nem veszem észre;
Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.
12 ha kit elragad, ki utasítaná vissza, ki szólna hozzá mit mívelsz?
Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?
13 Isten nem fordítja el haragját, alatta legörnyedtek Ráháb segítői;
Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.
14 hát még hogy felelnék én neki, választanám szavaimat vele szemben!
Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?
15 A ki, ha igazam volna, nem felelnék, az én bírámhoz könyörögnék.
Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.
16 Ha szólítanám s felelne nekem, nem hinném, hogy figyel szavamra.
Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;
17 A ki viharban rám rohan, hogy sebeimet sokasítsa ok nélkül.
Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.
18 Nem enged lélegzetet vennem, hanem jóllakat keserűségekkel.
Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.
19 Ha erőn fordul meg: íme a hatalmas, és ha ítéleten: ki idéz meg engem?
Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?
20 Ha igazam volna, szájam ítélne el engem; gáncstalan vagyok, fonákká tesz engem.
Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.
21 Gáncstalan vagyok, nem ismerem lelkemet, megvetem életemet!
Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.
22 Egyre megy; azért azt mondom: Gáncstalant és gonoszt semmisít ő meg.
Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;
23 Ha hirtelen öl az ostor, az ártatlanok elcsüggedésén gúnyolódik.
Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.
24 Az ország gonoszok kezébe adatott; bíráinak arczát eltakarja, ha ő nem, ugyan kicsoda?
Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?
25 Napjaim pedig gyorsabbak voltak a futárnál, eliramodtak, nem láttak jót.
Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.
26 Tovavonultak akár gyékényhajók, mint sas lecsap az étkére.
Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.
27 Ha azt mondtam, hadd felejtem el panaszomat, hagyom abba bánatos arczomat s hadd derülök fel:
Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;
28 megfélemedtem mind a fájdalmaimtól, tudtam, hogy nem fogsz engem ártatlannak mondani.
Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.
29 Nekem bűnösnek kell lennem – minek fáradozzam hát hiába?
Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?
30 Ha megmosakodnám hóvízben s lúggal tisztítanám kezeimet:
Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;
31 akkor a verembe mártanál engem, hogy megutálnának ruháim.
Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.
32 Mert nem ember ő mint én, bogy felelhetnék neki, hogy együtt mehetnénk be ítéletre.
On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.
33 Nem létezik, ki közöttünk dönt, ki rá tenné kezét mindkettőnkre.
Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.
34 Távolítsa el rólam vesszejét, s rettentése ne ijesszen engem:
Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;
35 majd beszélnék s nem félnék tőle, mert nem olyan vagyok én magamban.
Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.
