Jób 8
1 Felelt a Súachbeli Bildád és mondta:
Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:
2 Meddig beszélsz efféléket? hatalmas szél szádnak mondásai!
Hoe lang zult gij deze dingen spreken, en de redenen uws monds een geweldige wind zijn?
3 Vajon Isten jogot ferdít-e, avagy igazságot ferdít-e a Mindenható?
Zou dan God het recht verkeren, en zou de Almachtige de gerechtigheid verkeren?
4 Ha fiaid vétkeztek ellene, odabocsátotta őket bűnük kezébe.
Indien uw kinderen gezondigd hebben tegen Hem, Hij heeft hen ook in de hand hunner overtreding geworpen.
5 Ha te keresve fordulnál Istenhez s a Mindenhatóhoz könyörögnél;
Maar indien gij naar God vroeg zoekt, en tot den Almachtige om genade bidt;
6 ha tiszta és egyenes vagy: bizony most virrasztana feletted s békét adna igazságos hajlékodnak;
Zo gij zuiver en recht zijt, gewisselijk zal Hij nu opwaken, om uwentwil, en Hij zal de woning uwer gerechtigheid volmaken.
7 s ha csekély volt múltad, a te jövőd felette nagy lesz.
Uw beginsel zal wel gering zijn; maar uw laatste zal zeer vermeerderd worden.
8 Mert kérdezd csak az előbbi nemzedéket s figyelj őseik kutatására;
Want vraag toch naar het vorige geslacht, en bereid u tot de onderzoeking hunner vaderen.
9 mert mi tegnapiak vagyunk és nincs tudomásunk, mert árnyék napjaink a földön!
Want wij zijn van gisteren en weten niet; dewijl onze dagen op de aarde een schaduw zijn.
10 Nemde ők oktatnak majd téged, megmondják neked és szivökből fakasztanak szavakat:
Zullen die u niet leren, tot u spreken, en uit hun hart redenen voortbrengen?
11 Magasra nő-e a sás mocsár nélkül, nagyra-e a káka víz híján?
Verheft zich de bieze zonder slijk? Groeit het rietgras zonder water?
12 Még rügyében van, le nem szakítható, és minden fűnél előbb szárad el.
Als het nog in zijn groenigheid is, hoewel het niet afgesneden wordt, nochtans verdort het voor alle gras.
13 Ilyenek az útjai mind az Istenről feledkezőknek s az istentelennek reménye elvész.
Alzo zijn de paden van allen, die God vergeten; en de verwachting des huichelaars zal vergaan.
14 A kinek megszakad a bizodalma és pókháló a menedéke;
Van denwelke zijn hoop walgen zal; en zijn vertrouwen zal zijn een huis der spinnekop.
15 rátámaszkodik házára, de meg nem áll, hozzá kapaszkodik, de nem marad meg.
Hij zal op zijn huis leunen, maar het zal niet bestaan; hij zal zich daaraan vasthouden, maar het zal niet staande blijven.
16 Nedvében álló ő a nap előtt, s kertjén túl tejed a hajtása;
Hij is sappig voor de zon, en zijn scheuten gaan over zijn hof uit.
17 kőhalmon fonódnak össze gyökerei, kőházat szemel ki magának.
Zijn wortelen worden bij de springader ingevlochten; hij ziet een stenige plaats.
18 Ha kipusztítják helyéből, megtagadja őt: nem láttalak!
Maar als God hem verslindt uit zijn plaats, zo zal zij hem loochenen, zeggende: Ik heb u niet gezien.
19 Lám, az az útjának a vígsága s a porból mások sarjadnak ki.
Zie, dat is vreugde zijns wegs; en uit het stof zullen anderen voortspruiten.
20 Lám, Isten nem veti még a gáncstalant s nem fogja kézen a gonosztevőket.
Zie, God zal den oprechte niet verwerpen; Hij vat ook de boosdoeners niet bij de hand;
21 A míg nevetéssel tölti szájadat s ajkaidat rivalgással,
Totdat Hij uw mond met gelach vervulle, en uw lippen met gejuich.
22 gyűlölőid szégyent öltenek, s nincs meg a gonoszoknak sátra.
Uw haters zullen met schaamte bekleed worden; en de tent der goddelozen zal niet meer zijn.
