Jób 6
1 Felelt Jób és mondta:
Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
2 Vajha mérve mérnék bosszúságomat a gyötrelmemet mérlegre vetnék egyaránt!
O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
3 Mert most tengerek fövenyénél nehezebb, azért megzavarodtak szavaim.
Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
4 Mert a Mindenható nyilai vannak bennem, a melyeknek mérgét lelkem issza; Isten ijedelmei sorakoznak ellenem.
[Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
5 Ordít-e a vadszamár a pázsiton, avagy bőg-e az ökör abraka mellett?
Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
6 Ehető-e a mi ízetlen, só nélkül, avagy van-e íz a tojás fehérjében?
Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
7 Vonakodott hozzá nyúlni a lelkem; azok az én kórságos ételem.
[Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
8 Bárcsak beteljesednék kérésem s reményemet megadná Isten;
Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
9 s tetszenék Istennek, hogy összezúzzon engem, megoldaná kezét, hogy véget vessen nekem!
Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
10 Akkor volna még vigasztalásom – fölszökném kíméletlen fájdalomban – hogy nem tagadtam meg a Szentnek szavait.
Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
11 Mi az erőm, hogy várakozzam, s mi a végem, hogy türtessem magam?
Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
12 Avagy kövek ereje-e az én erőm, vagy ércz az én húsom?
Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
13 Hiszen segítségem nincs bennem, és üdvösségem elutasíttatott tőlem.
Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
14 Az elcsüggedőt barátjától szeretet illeti, ha el is hagyja a Mindenható félelmét!
Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
15 Testvéreim hűtelenek lettek mint a patak, mint a hogy medrükben a patakok eltűnnek.
Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
16 A melyek sötétlenek a jégtől, bennök rejtőzik el a hó;
Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
17 mikor hőség éri, megsemmisülnek, midőn meleg van, elenyésznek helyükből.
W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
18 Kanyarodnak útjuk ösvényei, elhúzódnak a pusztaságban és elvesznek.
Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
19 Ide tekintettek Téma karavánjai, Sába vándorcsapatai reménykedtek bennük;
Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
20 megszégyenültek, hogy bíztak, elérkeztek odáig és elpirultak.
Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
21 Mert most az övéi vagytok, láttok rettegést és féltek.
Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
22 Hát mondtam-e: adjatok nékem, és vagyontokból vesztegetést ajáljatok értem,
Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
23 és szabadítsatok ki szorongatónak kezéből s zsarnokok kezétől váltsatok meg engem?
Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
24 Tanítsatok engem s én elhallgatok, és ha mit tévedtem, értessétek meg velem.
Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
25 Mi hathatósak az egyenes beszédek, de miképp fedne feddés, minő a tietek?
O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
26 Szókat tekintetek-e feddésnek és szélnek az elcsüggedettnek beszédeit?
Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
27 Még árvának is nekiestek és áskálódtok barátotok ellen.
Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
28 Most hát egyezzetek bele, forduljatok felém, arczotokba vajon hazudom-e?
Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
29 Térjetek meg, kérlek, ne essék jogtalanság, igen, térjetek meg, folyton áll ebben az igazam!
Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
30 Van-e nyelvemen jogtalanság, avagy ínyem nem érezné-e a gyötrelmeket?
Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
