Jób 5
1 Kiálts csak, van-e, ki felel neked, s kihez fordulnál a szentek közül?
Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?
2 Mert az oktalant megöli a bosszúság, s az együgyűre halált hoz a vakbuzgalom.
Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.
3 Én láttam az oktalant meggyökeredzeni, és rögtön megátkoztam hajlékát.
Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.
4 Távol esnek gyermekei a segítségtől, összezúzatnak a kapuban és nincs mentő.
Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.
5 A kinek aratását megeszi az éhező, tövisek közül is elveszi, és áhítja vagyonukat a hurok.
Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.
6 Mert nem a porból nő ki a baj, s nem a földből sarjad a szenvedés;
Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.
7 hanem az ember szenvedésre született, a mint a villám fiai magasba repülnek.
Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.
8 Azonban én Istenhez fordulnék, és az Istenhez intézném ügyemet.
Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;
9 A ki nagyokat tesz, kikutathatatlanul, csodásokat, úgy hogy számuk sincsen.
Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;
10 A ki esőt ad a földnek színére s vizet küld a térségek szinére,
Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;
11 hogy az alacsonyokat magasra tegye, s a búsulók segítségre emelkednek.
Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
12 Megbontja a ravaszok gondolatait, s nem végeznek kezeik olyat, a mi valódiság.
Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;
13 Megfogja a bölcseket ravaszságukban, s a ferdék tanácsa elhamarkodott;
Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.
14 nappal sötétségre találnak, és mint éjjel tapogatóznak délben.
We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.
15 Így megsegíti a kardtól, szájuktól, és az erősnek kezétől a szűkölködőt;
Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.
16 s lett remény a szegény számára, és a jogtalanság elzárta száját.
Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.
17 Íme boldog a halandó, kit Isten megfenyít, s a Mindenható oktatását meg ne vesd;
Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,
18 mert ő fájdít és bekötöz, sebet üt és kezei gyógyítanak.
Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.
19 Hat szorongatásban megment és hétben nem ér téged baj:
Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.
20 Éhségben megváltott a haláltól s háborúban kard hatalmától;
W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.
21 a nyelv ostora elől rejtve vagy s nem félsz pusztítástól, midőn jön;
Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.
22 pusztításon s éhínségen nevetsz, s a föld vadjától nem kell félned,
W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.
23 mert a mező köveivel van szövetséged s a mező vadja békére állott veled.
Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.
24 Megtudod, hogy béke a te sátorod; vizsgálod hajlékodat és nincs vétked;
I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.
25 tudod, hogy sok a magzatod és sarjaid akár a földnek füve.
Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.
26 Erő teljében jutsz el sírhoz, a mint fölmén az asztag a maga idején.
Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.
27 Íme, ez az, a mit kikutattunk, így van, hallgass rá és ismerd meg te!
Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.
