Jób 41

1 Kihúzod-e a leviátánt horoggal, s kötéllel lenyomod-e nyelvét?

Mahuhuli mo ba ang buwaya ng isang bingwit? O mailalabas mo ba ang kaniyang dila ng isang panali?

2 Teszel-e kákagúzst orrába és kampóval átlyukaszthatod-e állkapcsát?

Makapaglalagay ka ba ng tali sa kaniyang ilong? O makabubutas sa kaniyang panga ng isang taga ng bingwit?

3 Fog-e könyörögni neked, avagy szelíden beszél-e hozzád?

Mamamanhik ba siya ng marami sa iyo? O magsasalita ba siya ng mga malumanay na salita sa iyo?

4 Köt-e veled szövetséget, veheted-e örökre szolgául?

Makikipagtipan ba siya sa iyo, upang ariin mo siyang alipin magpakailan man?

5 Játszhatsz-e vele mint madárral, s megkötöd-e leányzóid számára?

Makikipaglaro ka ba sa kaniya na gaya sa isang ibon? O iyong tatalian ba siya para sa iyong mga dalaga?

6 Alkudnak-e rajta kalmártársak, szétosztják-e kereskedők közt?

Makakalakal ba siya ng mga pulutong ng mangingisda? Mababahagi ba siya nila sa mga mangangalakal?

7 Megrakod-e tüskékkel a bőrét és halászszigonnyal fejét?

Mahihiwa mo ba ang kaniyang balat ng sundang na bakal, o ang kaniyang ulo ng panaksak ng isda?

8 Vesd rá kezedet, gondolj harczra – nem teheted többé.

Ipatong mo ang iyong kamay sa kaniya; alalahanin mo ang pagbabaka at huwag mo nang gawin.

9 Lám, az ember várakozása megcsalatkozott, hisz már láttára is leterül.

Narito, ang pagasa riyan ay walang kabuluhan: hindi ba malulugmok ang sinoman makita lamang yaon?

10 Nincs vakmerő, ki felingerelné: ki az tehát, ki én elémbe áll?

Walang malakas na makapangahas kumilos niyaon: sino ngang makatatayo sa harap ko?

11 Ki előzött meg valamivel, hogy fizessek? Mi az egész ég alatt van, enyém az.

Sinong naunang nagbigay sa akin upang aking bayaran siya? Anomang nasa silong ng buong langit ay akin.

12 Nem hallgathatom el tagjait, sem hatalmának mivoltát, sem testalkatának kellemét.

Hindi ako tatahimik tungkol sa kaniyang mga sangkap ng katawan, ni sa kaniya mang dakilang kapangyarihan, ni sa kaniya mang mainam na hugis.

13 Ki takarta fel ruhájának felszínét, páros fogsora közé ki hatol be?

Sinong makapaglilitaw na karayagan ng kaniyang mga damit? Sinong makalalapit sa kaniyang magkasaping pangil?

14 Arczának ajtait ki nyitotta fel, fogai körül rettenet!

Sinong makapagbubukas ng mga pinto ng kaniyang mukha? Sa palibot ng kaniyang ngipin ay kakilabutan.

15 Büszkeség pajzsainak csatornái, szoros pecséttel lezárva;

Ang kaniyang mga matibay na palikpik ay kaniyang kapalaluan, nangagkakadikit na maigi na gaya sa isang tatak na mahigpit.

16 egyik éri a másikat, s levegő sem jut közéjök;

Nagkakadikit sa isa't isa, na ang hangin ay hindi makaraan sa pagitan sa mga yaon.

17 egyik tapad a másikhoz, összefogódznak s nem válnak szét.

Sila'y nagkakasugpongan sa isa't isa; Nagkakalakip na magkasama, na hindi maihihiwalay.

18 Tüsszentése fényt sugároztat és szemei olyanok mint a hajnal szempillái.

Ang kanilang mga bahin ay kumikislap ng apoy, at ang kanilang mga mata ay gaya ng mga bukang liwayway kung umaga.

19 Szájából fáklyák csapnak ki, tüzes sziporkák szökkennek el.

Mula sa kaniyang bibig ay lumalabas ang nagliliyab na sulo, at mga alipatong apoy ay nagsisilabas.

20 Orrlyukaiból füst megy ki, mint forró üstből kákatörzsön.

Mula sa kaniyang mga butas ng ilong ay lumalabas ang usok, na gaya ng isang kumukulong talyasi at nagniningas na mga talahib.

21 Lehelete parazsat lobbant föl, és láng megy ki szájából.

Ang kaniyang hinga ay nagpapaningas ng mga baga, at isang alab ay lumalabas sa kaniyang bibig.

22 Nyakán erő tanyázik, előtte szökik a csüggedés.

Sa kaniyang leeg ay tumitira ang kalakasan, at ang kakilabutan ay sumasayaw sa harap niya.

23 Húsának lafantyúi feszesek, szilárdak rajta, nem fityegnek.

Ang mga kaliskis ng kaniyang laman ay nangagkakadikitan; nangagtutumibay sa kaniya; hindi magagalaw.

24 Szíve szilárd mint a kő és szilárd mint az alsó malomkő.

Ang kaniyang puso ay matatag na gaya ng isang bato; Oo, matatag na gaya ng batong pangibaba ng gilingan.

25 Emelkedésétől hatalmasak félnek, megtöretésétől megzavarodnak.

Pagka siya'y tumitindig ay natatakot ang makapangyarihan: dahil sa pagkagulat ay nangalilito sila.

26 Ha ki karddal éri, ez nem áll meg benne, sem dárda, kopja s nyílvas.

Kung siya'y tagain ninoman ng tabak ay hindi tumatalab; ni ng sibat man, ng pana, ni ng matalas na tulis man.

27 Szalmának tekinti a vasat, korhadt fának az érczet;

Kaniyang ipinalalagay ang bakal na parang dayami, at ang tanso na parang lapok na kahoy.

28 meg nem szalasztja az íjj fia, tarlóvá változnak át rajta parittyakövek.

Hindi niya mapatakas ng palaso: ang mga batong panghilagpos ay nagiging sa kaniya'y parang pinagputulan ng trigo.

29 Tarlónak tekinti a buzogányt, s nevet a lándzsának süvítésén.

Ang mga panakbat ay nangapapalagay na parang pinagputulan ng trigo: kaniyang tinatawanan ang galaw ng sibat.

30 Alul rajta kiélezett cserepek, cséplőszánt terít az iszapra.

Ang kaniyang mga sangkap sa ibaba ay gaya ng mga matulis na bibinga: lumalaganap na tila saksak sa banlik.

31 Felforralja, mint a fazekat, a mélységet, olyanná teszi a tengert, mint keverő üstöt.

Kaniyang pinagpapakuluan ang kalaliman na parang palyok: kaniyang ginagawa ang dagat na parang pamahid.

32 Mögötte világít egy ösvény, őszhajnak lehet gondolni az árt.

Kaniyang pinasisilang ang landas sa likuran niya; aakalain ng sinoman na mauban ang kalaliman.

33 Nincs földön párja neki, mely alkotva van rettenthetetlennek.

Sa ibabaw ng lupa ay walang gaya niya, na likhang walang takot.

34 Minden magast lenéz, király ő mind a büszke vadak fölött.

Kaniyang minamasdan ang bawa't mataas na bagay: siya'y hari sa lahat ng mga anak na palalo.