Jób 41

1 Kihúzod-e a leviátánt horoggal, s kötéllel lenyomod-e nyelvét?

١ «أَتَصْطَادُ لَوِيَاثَانَ بِشِصٍّ، أَوْ تَضْغَطُ لِسَانَهُ بِحَبْلٍ؟

2 Teszel-e kákagúzst orrába és kampóval átlyukaszthatod-e állkapcsát?

٢ أَتَضَعُ أَسَلَةً فِي خَطْمِهِ، أَمْ تَثْقُبُ فَكَّهُ بِخِزَامَةٍ؟

3 Fog-e könyörögni neked, avagy szelíden beszél-e hozzád?

٣ أَيُكْثِرُ ٱلتَّضَرُّعَاتِ إِلَيْكَ، أَمْ يَتَكَلَّمُ مَعَكَ بِٱللِّينِ؟

4 Köt-e veled szövetséget, veheted-e örökre szolgául?

٤ هَلْ يَقْطَعُ مَعَكَ عَهْدًا فَتَتَّخِذَهُ عَبْدًا مُؤَبَّدًا؟

5 Játszhatsz-e vele mint madárral, s megkötöd-e leányzóid számára?

٥ أَتَلْعَبُ مَعَهُ كَٱلْعُصْفُورِ، أَوْ تَرْبِطُهُ لِأَجْلِ فَتَيَاتِكَ؟

6 Alkudnak-e rajta kalmártársak, szétosztják-e kereskedők közt?

٦ هَلْ تَحْفِرُ جَمَاعَةُ ٱلصَّيَّادِينَ لِأَجْلِهِ حُفْرَةً، أَوْ يَقْسِمُونَهُ بَيْنَ ٱلْكَنْعَانِيِّينَ؟

7 Megrakod-e tüskékkel a bőrét és halászszigonnyal fejét?

٧ أَتَمْلَأُ جِلْدَهُ حِرَابًا وَرَأْسَهُ بِإِلَالِ ٱلسَّمَكِ؟

8 Vesd rá kezedet, gondolj harczra – nem teheted többé.

٨ ضَعْ يَدَكَ عَلَيْهِ. لَا تَعُدْ تَذْكُرُ ٱلْقِتَالَ!

9 Lám, az ember várakozása megcsalatkozott, hisz már láttára is leterül.

٩ هُوَذَا ٱلرَّجَاءُ بِهِ كَاذِبٌ. أَلَا يُكَبُّ أَيْضًا بِرُؤْيَتِهِ؟

10 Nincs vakmerő, ki felingerelné: ki az tehát, ki én elémbe áll?

١٠ لَيْسَ مِنْ شُجَاعٍ يُوقِظُهُ، فَمَنْ يَقِفُ إِذًا بِوَجْهِي؟

11 Ki előzött meg valamivel, hogy fizessek? Mi az egész ég alatt van, enyém az.

١١ مَنْ تَقَدَّمَنِي فَأُوفِيَهُ؟ مَا تَحْتَ كُلِّ ٱلسَّمَاوَاتِ هُوَ لِي.

12 Nem hallgathatom el tagjait, sem hatalmának mivoltát, sem testalkatának kellemét.

١٢ «لَا أَسْكُتُ عَنْ أَعْضَائِهِ، وَخَبَرِ قُوَّتِهِ وَبَهْجَةِ عُدَّتِهِ.

13 Ki takarta fel ruhájának felszínét, páros fogsora közé ki hatol be?

١٣ مَنْ يَكْشِفُ وَجْهَ لِبْسِهِ، وَمَنْ يَدْنُو مِنْ مَثْنَى لَجَمَتِهِ؟

14 Arczának ajtait ki nyitotta fel, fogai körül rettenet!

١٤ مَنْ يَفْتَحُ مِصْرَاعَيْ فَمِهِ؟ دَائِرَةُ أَسْنَانِهِ مُرْعِبَةٌ.

15 Büszkeség pajzsainak csatornái, szoros pecséttel lezárva;

١٥ فَخْرُهُ مَجَانُّ مَانِعَةٌ مُحَكَّمَةٌ مَضْغُوطَةٌ بِخَاتِمٍ.

16 egyik éri a másikat, s levegő sem jut közéjök;

١٦ ٱلْوَاحِدُ يَمَسُّ ٱلْآخَرَ، فَٱلرِّيحُ لَا تَدْخُلُ بَيْنَهَا.

17 egyik tapad a másikhoz, összefogódznak s nem válnak szét.

١٧ كُلٌّ مِنْهَا مُلْتَصِقٌ بِصَاحِبِهِ، مُتَلَكِّدَةً لَا تَنْفَصِلُ.

18 Tüsszentése fényt sugároztat és szemei olyanok mint a hajnal szempillái.

١٨ عُطَاسُهُ يَبْعَثُ نُورًا، وَعَيْنَاهُ كَهُدُبِ ٱلصُّبْحِ.

19 Szájából fáklyák csapnak ki, tüzes sziporkák szökkennek el.

١٩ مِنْ فِيهِ تَخْرُجُ مَصَابِيحُ. شَرَارُ نَارٍ تَتَطَايَرُ مِنْهُ.

20 Orrlyukaiból füst megy ki, mint forró üstből kákatörzsön.

٢٠ مِنْ مَنْخَرَيْهِ يَخْرُجُ دُخَانٌ كَأَنَّهُ مِنْ قِدْرٍ مَنْفُوخٍ أَوْ مِنْ مِرْجَلٍ.

21 Lehelete parazsat lobbant föl, és láng megy ki szájából.

٢١ نَفَسُهُ يُشْعِلُ جَمْرًا، وَلَهِيبٌ يَخْرُجُ مِنْ فِيهِ.

22 Nyakán erő tanyázik, előtte szökik a csüggedés.

٢٢ فِي عُنُقِهِ تَبِيتُ ٱلْقُوَّةُ، وَأَمَامَهُ يَدُوسُ ٱلْهَوْلُ.

23 Húsának lafantyúi feszesek, szilárdak rajta, nem fityegnek.

٢٣ مَطَاوِي لَحْمِهِ مُتَلَاصِقَةٌ مَسْبُوكَةٌ عَلَيْهِ لَا تَتَحَرَّكُ.

24 Szíve szilárd mint a kő és szilárd mint az alsó malomkő.

٢٤ قَلْبُهُ صُلْبٌ كَٱلْحَجَرِ، وَقَاسٍ كَٱلرَّحَى.

25 Emelkedésétől hatalmasak félnek, megtöretésétől megzavarodnak.

٢٥ عِنْدَ نُهُوضِهِ تَفْزَعُ ٱلْأَقْوِيَاءُ. مِنَ ٱلْمَخَاوِفِ يَتِيهُونَ.

26 Ha ki karddal éri, ez nem áll meg benne, sem dárda, kopja s nyílvas.

٢٦ سَيْفُ ٱلَّذِي يَلْحَقُهُ لَا يَقُومُ، وَلَا رُمْحٌ وَلَا مِزْرَاقٌ وَلَا دِرْعٌ.

27 Szalmának tekinti a vasat, korhadt fának az érczet;

٢٧ يَحْسِبُ ٱلْحَدِيدَ كَٱلتِّبْنِ، وَٱلنُّحَاسَ كَٱلْعُودِ ٱلنَّخِرِ.

28 meg nem szalasztja az íjj fia, tarlóvá változnak át rajta parittyakövek.

٢٨ لَا يَسْتَفِزُّهُ نُبْلُ ٱلْقَوْسِ. حِجَارَةُ ٱلْمِقْلَاعِ تَرْجِعُ عَنْهُ كَٱلْقَشِّ.

29 Tarlónak tekinti a buzogányt, s nevet a lándzsának süvítésén.

٢٩ يَحْسَبُ ٱلْمِقْمَعَةَ كَقَشٍّ، وَيَضْحَكُ عَلَى ٱهْتِزَازِ ٱلرُّمْحِ.

30 Alul rajta kiélezett cserepek, cséplőszánt terít az iszapra.

٣٠ تَحْتَهُ قُطَعُ خَزَفٍ حَادَّةٌ. يُمَدِّدُ نَوْرَجًا عَلَى ٱلطِّينِ.

31 Felforralja, mint a fazekat, a mélységet, olyanná teszi a tengert, mint keverő üstöt.

٣١ يَجْعَلُ ٱلْعُمْقَ يَغْلِي كَٱلْقِدْرِ، وَيَجْعَلُ ٱلْبَحْرَ كَقِدْرِ عِطَارَةٍ.

32 Mögötte világít egy ösvény, őszhajnak lehet gondolni az árt.

٣٢ يُضِيءُ ٱلسَّبِيلُ وَرَاءَهُ فَيُحْسَبُ ٱللُّجُّ أَشْيَبَ.

33 Nincs földön párja neki, mely alkotva van rettenthetetlennek.

٣٣ لَيْسَ لَهُ فِي ٱلْأَرْضِ نَظِيرٌ. صُنِعَ لِعَدَمِ ٱلْخَوْفِ.

34 Minden magast lenéz, király ő mind a büszke vadak fölött.

٣٤ يُشْرِفُ عَلَى كُلِّ مُتَعَالٍ. هُوَ مَلِكٌ عَلَى كُلِّ بَنِي ٱلْكِبْرِيَاءِ».