Jób 4
1 Felelt a Témánbeli Elífáz és mondta:
Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
2 ajjon ha szólni próbálnánk hozzád, terhedre volna-e; de visszatartani a szavakat ki bírja?
Jeśli będziemy rozmawiać z tobą, nie będzie ci przykro? Ale któż może się od mówienia powstrzymać?
3 Íme, oktattál sokakat, és lankadt kezeket megerősítettél;
Oto nauczałeś wielu i ręce słabe umocniłeś.
4 a megbotlót fönntartották szavaid és görnyedező térdeket megszilárdítottál.
Twoje słowa podnosiły upadającego, a omdlałe kolana wzmacniałeś.
5 Most hogy reád jött, terhedre van, hozzád ér, és megrémültél?
A teraz, gdy [to] przyszło na ciebie, opadasz z sił, dotknęło cię i się trwożysz.
6 Nemde istenfélelmed a te bizodalmad, reményed pedig útjaid gáncstalansága!
Czy twoja bojaźń nie była twoją ufnością, a prawość twoich dróg – twoją nadzieją?
7 Gondolj csak rá: ki az, ki ártatlanul veszett el, és hol semmisültek meg egyenesek?
Przypomnij sobie, proszę, czy kiedykolwiek zginął ktoś niewinny? Albo gdzie sprawiedliwych wytępiono?
8 A mint én láttam: kik jogtalanságot szántottak és bajt vetettek, azt aratják is;
Według tego, co zauważyłem, ci, którzy orzą zło i sieją niegodziwość, zbierają je.
9 Isten leheletétől elvesztek, s haragja fuvallatától elenyésznek.
Od tchnienia Boga giną i od powiewu jego gniewu niszczeją.
10 Oroszlán ordítása, vadállat üvöltése és az oroszlánkölykök fogai kitörettek.
Ryk lwa, głos dzikiego lwa i zęby lwiątek są złamane.
11 Oroszlán elvész ragadmány híján, s a nőstényoroszlán fiai szertezüllenek.
Lew ginie z braku łupu i młode lwicy rozpraszają się.
12 De én hozzám egy ige lopódzott, és neszt fogott fel fülem belőle.
Oto potajemnie doszło do mnie słowo i moje ucho usłyszało szept.
13 Képzetek közt az éj látományaitól, mikor mély álom esik az emberekre:
W rozmyślaniu o nocnych widzeniach, gdy twardy sen spada na ludzi;
14 rettegés lepett meg és remegés, és összes csontjaimat megrettentette.
Ogarnęły mnie strach i drżenie, od których wszystkie moje kości zadrżały.
15 S egy szellem suhant el arczom mellett, borzadott testemnek hajaszála.
Wtedy duch przeszedł przed moją twarzą, zjeżyły się włosy na moim ciele.
16 Ott áll, de nem ismerem meg ábrázatát, egy alak van szemeim előtt; suttogást meg hangot hallok:
Stanął, lecz nie rozpoznałem jego wyglądu, [tylko jakiś] kształt [był] przed moimi oczami; nastała cisza, a potem usłyszałem głos [mówiący]:
17 Igaznak bizonyul-e halandó az Isten előtt, vagy alkotója előtt tisztának-e a férfi?
Czy śmiertelny człowiek może być sprawiedliwszy niż Bóg? Czy człowiek [może być] czystszy niż jego Stwórca?
18 Lám, szolgáiban nem hisz és angyalaira vet gáncsot;
Oto swoim sługom nie ufa i w swoich aniołach dostrzega braki;
19 hát még kik agyagházakban laknak, a kiknek a porban van alapjuk, összezúzzák őket hamarább molynál.
O ileż bardziej w tych, którzy mieszkają w domach glinianych, których podstawa jest w prochu – łatwiej [ich] zgnieść niż mola.
20 Reggeltől estig összetöretnek, észrevétlenül elvesznek örökre.
Od poranka aż do wieczora są gładzeni; giną na wieki, a nikt [tego] nie zauważa.
21 Nemde megszakad bennök kötelük, meghalnak, de nem bölcsességben!
Czy ich wspaniałość nie przemija wraz z nimi? Umierają, ale nie w mądrości.
